مشاعره عاشورائی 7

مشاعره عاشورائی 7

هرجاکه ماتمی که بود تابه دامنی

خورده ست  زابتدا به گریبان کربلا

وصال شیراز ی

=

آتشی افکندبردل آفتاب کربلا

برگ گلهاسوختند ازقحط آب کربلا

معلمی

=

آرزوی آب  هم اینجا ,عطش نوشیدن است

خواهد آمد العطش هاراجواب ازنیزه ها

سعید بیابانکی

=

آسمانا جزبه کین آل پیغمبرنگشتی

تانگشتی آل زهراراازین ره برنگشتی

بهار

=

یارب چه سروهای امامت زپافتاد

ازتیشه ی عناد به بستان کربلا

وصال شیرا زی

=

آفاق درتزلزل و اجرام درخروش

املاک درمصیبت وافلاک درعزاست

وقارشیرازی

=

 تادیارخون فشان کربلا

مرغ دل ها می گشاید بال وپر

پری رخ مهرآرا

=

رسیدچون به وداع  حرم به ناله رسید

به قدسیان زحریم حسین شیون وشین

وصال شیرازی

=

نسیم سحرمثل بهت شفق

پریشان به گیسوی زینب نشست

حمید کریمی

=

تاروز حشرونشر همین افتخاربس

ازماست این حسین عزیز ارمغان عشق

غلامی سرای

=

گردآوری : م.الف زائر