مولاعلی 6- 7


مولاعلی (ع)


7

 اِتّقوااللهَ الّذی اِن قُلتُم سَمِع واِن اَضمَرتُم عَلِم .


بترسید ازخدائی که اگربگوئید می شنود واگرفکرکنید می داند


Fear God who hears when you speak; and knows

what you think .



مومن  زخدا جداشدن نتواند

هم زو بهراسدوهم اوراخواند

هرذکرکه می کنی خدامی شنود

هرفکر که می کنی خدامی  داند .

==

ترجمه شعری وانگلیسی

ابوالقاسم حالت

=

گردآوری : م. الف زائر


==


                                                          مولاعلی (ع)


6


اَبلَغُ ناصِح لَکَ الُّدنیالَوّانصَحتَ .


گیتی برای توشیواترین پندآموراست اگرپندپذیرباشی


The world  is your most eloquent


counselor,if  you are  susceptible to counsel.


دوران زمانه پند چون قند دهد


وان پندبه مردم خردمند دهد


باشی تو اگر بجان ودل پندپذیر


هرلحظه ترا زمانه صد پنددهد.


=


ترجمه انگلیسی وشعری

ابوالقاسم حالت

=

گردآوری :م.الف زائر


مشاعره 93


مشاعره 93


یاقهریاکه لطف بکن هرچه می کنی

داده ست امتحان وفا بارها دلــــــــــم

ابوالقاسم حالت

=

محمود رادمی  که به آخر رسید عمر

می داد جان به زاری ومی گفت ایازِمن

حافظ

=

نپندارم ای درخزان کشته جو

که گندم ستانی به وقت درو

سعدی

=

وجودظاهرم  تا چند بینی

که اطلس هاست اندربرگ توتی

مولوی

=

یاگوشه ای و زمزمه عاشقانه ای

یامحفیی وصحبت یاریگانه ای

لا ادری

=

یامن ناصبور را سوی خودازوفاطلب

یاتوکه پاکدامنی مرگ من ازخداطلب

اهلی شیرازی

=

بااشکش آب دادم و بامهرش آفتاب

وقتی دلم به یادتو افشانه دانه را

حسین منزوی

=

آشنا باسخن حق نبود گوش کسی

مرغ حق بادلِ من گشته هماواامشب

مزدا

=

بااین که خون شده ست دلم درغم

درسر  هنوز  عشق کسی دارم

دکترکاسمی

=

محمود کجادرصف عشاق درآید

تاگوهر گنجینه او غیر ایازاست

وصال شیرازی


=


گردآوری : م.الف زائر






مولاعلی 3- 4- 5


مولاعلی (ع)


5


اُبذل لِصَدیقِک کُلُّ المَوَدهِ وَلاتُبذل لَهُ الطّمانینَه.


به دوست هرچه می سپاربسپارجز راز خودرا


Entrust your friend with anything but your secrets.



آن راز که بایدش نهفتن زنهار


باهیچکسی مگو. چه اغیاروچه یار


جزرازکه آن سپردنی نیست به کس


هرچیز به دوست می سپاری بسپار.


=


ترجمه شعری وانگلیسی


ابوالقاسم حالت


=


گردآوری : م. الف  زائر


=


مولاعلی (ع)

4


اِبدَهِ السائِلِ بِالّنوالِ قَبلَ السُّوالِ فَانّکَ اِن احوَجتَهُ اِلی

سُوالِکَ اَخَذتَ مِن حُّرِوَ جهِهِ اَکثَرَمِمّا اَعطَیتُهُ .


Make your donation before the needy man asks for

it; if you let him utter his needs , you take more from

his self respect than what you

give to him.



خواهی چوفقیر راببخشی زرومال

مگذارکه او دهان گشاید به سوال

ورنه  چو کند سوال چندانکه دهیش

زآن بیشتر آبروش گردد پامال .

=

ترجمه شعری وانگلیسی

ابوالقاسم حالت

=

گردآوری: م .الف  زائر


=

مولاعلی (ع)

3


آفَهُ العامَّهِ اَلعالِمُ الفاجِر. آفَهُ العَدلِ السُلطانُ الجائِر.


آفت جان مردم دانائی است که فسق وفجورکند

ودشمن عدل وداد سلطانی است که ظلم وجور ورزد.

An immoral savant is a menace to people; a cruel

king is a menace to justice  .


آن دانائی که اهل فسق است وفساد

وان سلطانی که اهل جور است وعناد

زین هردو تباهکارظالم فریاد

کان دشمن مردم است واین دشمن داد.

=

ترجمه شعری وانگلیسی

ابوالقاسم حالت

=

گردآوری: م.الف  زائر




مولاعلی حدیث 1تا 2



مولاعلی (ع) - (2)



آفَهُ العِلم تَرکُ العَمَلِ بِهِ . آفَهُ العَمَلِ تَرکُ الاِخلاصِِ فیهِ



آفت علم عمل نکردن بدان و آفت عمل اخلاص نداشتن درآن است .


The bane of knowledge is abstinence  from action , the


bane of  good deeds  is doing them without sincerity.


آن گفته که شد بری زکردار هواست

وانکارکه خالی ازخلوص است هباست

افسوس ازآن علم که عاری زعمــــــل

فریاد ازآن عـــــمل که توام به ریاست .

=

ترجمه شعری وانگلیسی

ابوالقاسم حالت

=

گردآوری : م .الف زائر

===

مولا علی (ع) - (1)


آفَهُ الکَلامِ اَلاِطالَه

آفت سخن پرگوئی است


The bane of speech is prolixity.

کوتاه سخن گوی . گر ازنیکوئی

اندرسخن خوداثری می جوئی

هنگام سخن حذر زپرگوئی کن

چون آفت گفتار بود پرگوئی

=


ترجمه شعری وانگلیسی

ابوالقاسم حالت

=


گردآوری: م. الف زائر


مشاعره 92


مشاعره 92


درگفتن عیب دگران بسته زبان باش

ازخوبی خود عیب نمای دگران باش

واعظ قزوینی

=

شامگاهی مرغ آهی سرکشید ازسینه ام

پرگشودورفت وراه قله امین گرفـــــــت

سیدحسن حسینی

=

توآن درخت گلی کاعتدال قامت تو

ببر قیمت سرو بلند بــــــــــــالا ر ا

سعدی

=

آشفته آن زلف پریشانم وشادم

هرچند که یک عمر پریشان تو باشم

صالح صابر ( صالح گیلانی )

=

محمل لیلی ااین بادیه چون برق گذشت

همچنان گردن آهو به تماشاست بلند

صائب تبریزی

=

درگلستان ارم دوش چو ازلطف هوا

زلف سنبل به نسیم سحری می آشفت

حافظ

=

توآن رود زلالی صاف وروشن ازازل جاری

که پاکی های عالم دست وروز رادرتومی شویند

سیدحسن حسینی

=

درگلستان ازل چهره گل رنگ نداشت

بلبل ازخون جگر آمد ورنگینش کرد

لاادری

=

درگلستانی کان گلبن خندان بنشست

سرو آزاد به یک پای غرامت برخاست

سعدی

=

توآن گویای خاموشی که شرح حال دل گوئی

توآن در گران قدری که از دریای دل خیزی

علیرضا تبریزی

=

گردآوری : م.الف زائر