امروز باقران . ترجمه شعری قران نامه مجد

 

 

آل عمران : الَّذِینَ یُنفِقُونَ فِی السَّرَّاء وَالضَّرَّاء وَالْکَاظِمِینَ 

 

 الْغَیْظَ  وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ   .

 

  ﴿ 134 ﴾     جزء ۴

همانان که در فراخى و تنگى انفاق مى کنند، و خشم خود را فرو مى برند، و از مردم در مى گذرند، و خداوند نکوکاران را دوست دارد.

Those who spend (of that which Allah hath given them) in ease and in adversity, those who control their wrath and are forgiving toward mankind; Allah loveth the good;

کسانی که دروسعت وفقرومال

نمایند انفاق مال ومنــــــــــا ل

نشانندهم خشم خودرافـــــــرو

ببینند گر بد کنند عفـــــــوازاو

چنینند مردان شایسته کــــار

که باشد خداوندشان دوستدار. 

ابن فارض وحافظ

ابن فارض وحافظ . 

 قسمت چهارم  

 دکترحمید طاهری  

« ساقی نامة حافظ »

بیا ساقی آن می که حال آورد                                

    کرامت فزاید کمال آورد
به من ده که بس بیدل افتاده‏ام                                

   وزین هر دو بی حاصل افتاده‏ام
بیا ساقی آن می که عکسش                              

     ز جام به کیخسرو و جم فرستد پیام
بده تا بگویم بآواز نی                                              

  که جمشید کی بود و کاووس کی
بیا ساقی آن کیمیای فتوح                                       

  که با گنج قارون دهد عمر نوح
بده تا برویت گشایند باز                                          

 در کامرانی و عُمر دراز
بده ساقی آن می کز و جام جم                              

   زند لاف بینایی اندر عدم
به من ده که گردم بتایید جام                                  

  چو جم آگه از سّر عالم تمام
دم از سیر این دیر دیرینه زن                                    

  صلائی به شاهان پیشینه زن
همان منزلست این جهان خراب                              

   که دیدست ایوان افراسیاب
کجا رای پیران لشکر کشش                                     

 کجا شیده آن ترک خنجر کشش
نه تنها شد ایوان و قصرش به باد                             

   که کس دخمه نیزش ندارد به یاد
همان مرحله‏ست این بیابان دور                            

     که گم شد در و لشکر سلم و تور
بده ساقی آن می که عکسش  ز جام 

 به کیخسرو و جم فرستد پیام
چه خوش گفت جمشید با تاج و گنج                         

 که یک جو نیرزد سرای سپنج
بیا ساقی آن آتش تابناک                                     

   که زر دشت می جویدش زیر خاک
به من ده که در کیش رندان مست                         

  چه آتش پرست و چه دنیا پرست
بیا ساقی آن بکر مستور مست                             

   که اندر خرابات دارد نشست
بمن ده که بد نام خواهم شدن                             

   خراب می و جام خواهم شدن
بیا ساقی آن آب اندیشه سوز                              

   که گر شیر نوشد شود بیشه سوز
بده تا روم بر فلک شیرگیر                                      

 به هم برزنم دام این گرگ پیر
بیا ساقی آن می که حور بهشت                            

عبیر ملایک در آن مَی سرشت
بده تا بخوری در آتش کنم                                     

 مشام خرد تا ابد خوش کنم
بده ساقی آن می که شاهی دهد                       

   به پاکیّ او دل گواهی دهد
میم ده مگر گردم از عیب پاک                              

   بر آرم به عشرت سری زین مغاک 
چو شد باغ روحانیان مسکنم                                

 در اینجا چرا تخته بند تنم
شرابم ده و روی دولت ببین                                  

 خرابم کن و گنج حکمت ببین
من آنم که چون جام گیرم به دست                     

   ببینم در آن آینه هر چه هست
به مستی دم پادشاهی زنم                                 

دم خسروی در گدایی زنم
به مستی توان دّر اسرار سفت                           

  که در بیخودی راز نتوان نهفت
که حافظ چو مستانه سازد سرود                          

  ز چرخش دهد زهره آواز رود
مغنّی کجایی به گلبانگ رود                                

 به یاد آور آن خسروانی سرود
که تا وجد را کارسازی کنم                              

    به رقص آیم و خرقه بازی کنم
باقبال دارای دیهیم و تخت                                 

  بهین میوه خسروانی درخت
خدیو زمین پادشاه زمان                                   

   مه برج دولت شه کامران
که تمکین اورنگ شاهی ازوست                       

  تن آسایش مرغ و ماهی ازوست
فروغ دل و دیده مقبلان                                  

   ولی نعمت جان صاحبدلان
الا ای همای همایون نظر                                

   خجسته سروش مبارک خبر
فلک را گهر در صدف چون تونیست                       

 فریدون و جم را خلف چون تو نیست
بجای سکندر بمان سالها                                  

 بدانا دلی کشف کن حالها
سر فتنه دارد دگر روزگار                                    

   من و مستی و فتنه چشم یار
یکی تیغ داند زدن روزِ کار                                 

   یکی را قلم زن کند روزگار
مغنّی بزن آن نو آیین سرود                                 

  بگو با حریفان به آواز رود
مرا با عدو عاقبت فرصتست                               

   که از آسمان مژده نصرتست
مغنّی نوای طرب ساز کن                                     

 به قول و غزل قصّه آغاز کن
که بار غمم برزمین دوخت پای                            

   به ضرب اصولم بر آور ز جای
مغنّی نوائی به گلبانگ رود                                  

 بگوی و بزن خسروانی سرود
روان بزرگان ز خود شاد کن                                 

   ز پرویز و از باربد یاد کن
مغنّی ، از آن پرده نقشی بیار                              

  ببین تا چه گفت از درون پرده دار
چنان بر کش آواز خنیاگری                                   

  که ناهید چنگی به رقص آوری
رهی زن که صوفی به حالت رود                          

   به مستّی وصلش حوالت رود
مغنّی دف و چنگ را ساز ده                                   

 به آیین خوش نغمه آواز ده
فریب جهان قصّه روشن است                              

   ببین تا چه زاید شب آبستن است
مغنّی ملولم دو تایی بزن                                    

   به یکتایی او که تایی بزن
همی بینم از دور گردون شگفت                             

 ندانم کرا خاک خواهد گرفت
دگر رند مغ آتشی می‏زند                                    

  ندانم چراغ که بر می‏کند
درین خونفشان عرصه رستخیز                             

  تو خون صراحّی و ساغر بریز
به مستــان نــوید سـرودی فـــرست                     

    به یـــاران رفتــــه درودی فرست .

فال حافظ

بخوانید...

باسلام .

دراین صفحه به بینید. 

www.sabetq1.blogfa.com

شعری ازاحمد شاملو

ومطالبی از م - ا- زائر

سفری به قمصر .

میهمان امام حسین (ع)

کم مباش ازدرخت سایه فکن

یادی ازجمی

و...

=

ودراین وبلاگ به ببینید .

ابن فارض وحافظ

دزد ان به در رسیدند .

شعری درمورد حضرت زینب

( سید محمدرضاهاشمی زاده )

وبهترین مقالات تحقیقی وادبی .

بخوانید وبه دوستان بگویید که بخوانند.  

دزدان بهدررسیدند ... مجله سرزمین من

دزد ان به در رسیدند. 

 

یکی ازکوبه های طلائی درچوبی مسجد امام اصفهان گم شد . جالب اینجاست که کوبه طلائی یکی ازمشهورترین مساجد دوران اسلامی که درفهرست آثارجهانی هم ثبت شده . درساعت پررفت وآمد روزودرحالی که یگان حافظ میراث فرهنگی هم حضورداشتند گم شده است . بااین که ده روزبیشترا زگم شدن کوبه طلائی نمی گذرد اما شنیده ها درباره زمان گم شدن آن متفاوت است . برخی اهالی بازارمی گویند این کوبه حدود 20 روز قبل به سرقترفته ولی عده ای هم مدت زمان ناپدید شدن آن را کمترمی دانند. به گفته شاهدا ن این کوبه که درلنگه سمت چپ درقرارداشت طلائی رنگ بود وبه وسیله قلمزنی گل وبوته های زیبائی همراه باتصویری مربوط به یکی ازشاهان صفوی روی آن حکاکی شددهبود.

بهرام لولیکی . یکی ازمرمتکاران اصفهانی که مدتی درمسجدامام به مرمت بخش های مختلف پرداخته است  معتقداست که ازروی نقش ونگارهاوخطاطی این کوبه ها عمرآنها به دوره صفوی بازمی گردد. اماسازمان میراث فرهنگی وگردشگری استان اصفهان بارد این نظراعلام کردکه کوبه های اصلی به همراه دری که درزمان صفویه درمسجد نصب شده درجای دیگری نگهداری می شود.

رئیس این اداره درواکنش به انتشارخبرسرقت این کوبه ها عنوان کرده بود که این کوبه ارزش چندانی نداشته وقدمت دروکوبه هایش تنها به دوره پهلوی اول برمی گشته وبیشتر از80سال عمرنداشته است .