کتاب هزارگوهر-حدیث 772


مولا علی ع


772 «ما اَحسَنَ بِالإِنسانِ اَن یَقنَعَ بِالقَلیلِ
وَ یَجودَ بِالجَزیلِ»

 چقدر خوب است که انسان به کم 
بسازد و زیاد ببخشد

خوش آن کاو بسازد به کم در جهان 

بود از قناعت بسى شادمان‏
به  بذل و به بخشش گشاید چو دست،

 به محتاج و مسکین دهد هر چه هست‏

==

کتاب هزارگوهر

سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م ..الف زائر

کتاب هزارگوهر. حدیث 771


مولاعلی ع


771 «ما اَبعَدَ الخَیرَ مِمَّن هِمَتُهُ بَطنُهُ وَ فَرجُهُ»

 کسى که همّتش در سیر کردن شکمش و
 
آرام ساختن شهوتش باشد خیلى از خیر بدور است

ترا همّت ار شهوت و خوردن است

نه این زندگانى به از مردن است
 چه دور است خیر از تو اى چارپا
چو مردى چه دارى که ماند بجا
=

کتاب هزارگوهر

سیدعطاء الله  مجدی
=
گردآوری : م .الف زائر


کتاب هزارگوهر. حدیث 770


مولاعلی ع


770 «ما اقبح العقوبة مع الاعتذار»


 وقتى گناهکار پوزش مى‏ طلبد
کیفر کشیدن 
بسیار زشت است

گنهکار چون پوزش آرد بکار،

ز کردار خود باشد او شرمسار،

 چه زشت است کیفر کشیدن از او
 بود عفو او قیمت آبرو
 
=

کتاب هزارگوهر

سید عطاء الله مجدی
=
گردآوری : م .الف زائر

کتاب هزارگوهر. حدیث 769


مولاعلی ع


769 «ما اقبح البخل مع الإکثار»

 بخل در حال توانگرى خیلى زشت است

توانگر چو امساک ورزد خطا است

به غایت نکوهیده و نابجا است‏
 ورا بذل و بخشش پسندیده‏ تر
قناعت به درویش زیبنده‏ تر

=

کتاب هزارگوهر

سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر



کتاب هزارگوهر. حدیث 768


مولاعلی ع



768 «لا تستکثرنّ الکثیر من نوالک فانّک اکثر منه»

 بخشش زیاد خود را بزرگ مشمار، زیرا
خود از آن بزرگترى

عطاى تو بسیار باشد اگر

بچشم حقارت تو در آن نگر
 تو والاترى از عطاى عظیم‏
 
برو قدر خود را بدان اى کریم‏

=
کتاب هزارگوهر

سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر