مولاعلی ع
816 «مجالِسَةُ الأَشرارِ تُوجِبُ التَّلَفَ»
همنشینى با بدان موجب نابودى است
بیا از بدان تا توانى گریز
ز ناکس نبینى بغیر از ستیز
ترا افکند او بخاک هلاک
چنین دوستى گر نباشد چه باک
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م .الف زائر
مولاعلی ع
815 «مُصاحِبَةُ العاقِلِ مأمونَةُُ»
همنشینى با خردمند موجب
ایمنى است
اگر همنشین تو عاقل بود
تو را بى شک او راحت دل بود
از او بهره ات نیست جز ایمنى
نمى باشد او اهل اهریمنى
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م . الف زائر
مولاعلی ع
814 «مَوَدّةُ الحَمقى تَزولُ کَما یَزولُ السّرابُ
وَتُقشِعُ کُما یُقشِعُ الضِّباب»
دوستى ابلهان مانند سراب زود زایل مى شود
و مانند ابر از هم مى پاشد
بود صحبت ابلهان چون سراب
شود زود زایل، نیابى تو آب
چو ابر بهار است ناپایدار
بجائى نباشد مر او را قرار
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م .الف زائر
مولاعلی ع
813 «مَرارَةُ البأَسِ خَیرُُ مِن التَّضَرُّعِ اِلىَ النّاسِ»
تلخى ناکامى و سختى بهتر است تا با زارى
و خوارى دست نیاز بسوى مردم دراز کردن
بود شدّت سختى و رنج و درد
پسندیده تر نزد آزاد مرد
که از ناکسان حاجتى خواستن،
به آنان فزودن، ز خود کاستن
==
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گرد آوری : م .الف زائر
مولاعلی ع
812 «مادِحُ الرَّجُلِ بِما لَیسَ فیهِ مُستَهزِءُُ بِه»
هر کس انسان را به آن چه در وى نیست بستاید
او را مسخره کرده است
ستایش زچیزى که اندر تو نیست
تمسخر بود، موجب غافلى است
مبادا فزاید ترا ز آن غرور
مبادا شوى از ره راست دور
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
-
گردآوری : م.الف زائر