معرفی شهرفرانکفورت آلمان
فرانکفورت شهر ترین هاست: خیلی از بزرگترین‌ها، بلند‌ترین‌ها و اصلی‌ترین‌ها در این شهر جمع‌اند.
از آن‌جا که فرانکفورت فرودگاه بزرگی دارد، توریست‌های یک روزه زیاد به آن‌جا سفر می‌کنند: توریست‌هایی که می‌خواهند در یک روز یا یک نصفه روز بین دو پرواز، شهر را تماشا کنند. این دیدارها معمولاً به بازدید از مرکز شهر می‌انجامد.
مرکز شهر فرانکفورت مثل اکثر شهرهای اروپایی، خیابان‌های سنگ‌فرش شده و بی‌ماشین است و مغازه‌های رنگارنگ. مرکز شهر قدیمی فرانکفورت رومربرگ نام دارد؛ در حاشیه‌ی رود ماین و دور ساختمان قدیمی شهرداری (رومر). ساختمان رومر با وجود این که هم قدیمی است و هم مورد علاقه‌ی توریست‌ها، هنوز دفتر کار شهردار فرانکفورت است.
اغلب گردشگران فرانکفورت، گشت و گذار در شهر را از ایستگاه هاپت واخه شروع می‌کنند. هاپت واخه در اصل ساختمانی قدیمی به سبک باروک است که زمانی ایستگاه پلیس بوده. از آن ایستگاه که راه بیفتید به سمت ایستگاه کونشتابلر واخه (البته از روی زمین)، از خیابان تسایل می‌گذرید که مرکز خرید اصلی شهر است. این خیابان‌های مرکزی، روح قدیمی شهرند و در مقابل برج‌ها، ساختمان‌های بانک‌ها و آسمان‌خراش‌های فرانکفورت، یک دنیای دیگر به حساب می‌آیند.
فرانکفورت شهر برج‌ها و بلندی‌هاست. برج اصلی شهر (Main Tower) با چشم‌اندازی به ارتفاع ٢٠٠ متر، بلندترین نقطه‌ی عمومی شهر است؛ آسمان‌خراش Commerce Bank با ٢٥٦ متر ارتفاع، بلندترین ساختمان اداری اروپاست و برج مسه (Messeturm) نیز ٢٥٦ متر بلندی دارد و بسیار دیدنی‌ست؛ کشیده و باریک است و محلی‌ها به آن برج مداد می‌گویند. بیشترِ این ساختمان‌های بلند در منطقه‌ای قرار دارند که مرکز بانک‌های آلمان است. بازار بورس آلمان و بانک مرکزی اروپا نیز در آن منطقه قرار دارند.
ساختمان اپرای قدیمی، با مجسمه‌های موتسارت و گوته در بالای آن، یکی از آدرس‌هایی است که باید به خاطر بسپارید. اطراف این ساختمان پر از رستوران و کافه است و خیابان‌هایش در هر ساعت شبانه‌روز, زنده‌اند و مملو از توریست. خیابان فرس‌گاسه و زاخسن‌هاوسن از خیابان‌های مرکزی شهرند که خواب ندارند و رستوران‌ها و کافه‌هایشان با سر و صدای بیست و چهار ساعته، منطقه را تسخیر کرده‌اند.
گوته، نویسنده و شاعر معروف آلمانی، به گفته‌ی خودشان پسر فرانکفورت است و بعد از مرگش، دیدار از خانه‌اش برای عموم آزاد است. در خانه‌ی گوته، هر جا را که نگاه کنید اثری از او و کارهایش می‌بینید: میز تحریرش، کتاب‌خانه‌ی عظیم و تمام کتاب‌هایش، دست نخورده و جذاب برای دوست‌داران ادبیات. اهل ادبیات که باشید یکی دیگر از ترین‌های فرانکفورت را باید به خاطر بسپارید: نمایشگاه کتاب فرانکفورت که در ماه اکتبر هر سال در شهر بر پا می‌شود. نمایشگاه کتاب عظیم و سرگرم‌کننده است و بزرگترین نمایشگاه کتاب جهان به شمار می‌رود.
فرانکفورت، بعد از برلین بیشترین موزه‌ها را دارد. موزه‌ی هنرهای معاصر، موزه‌ی تاریخ، موزه‌ی یهود، موزه‌ی ارتباطات، معماری و بسیاری موزه‌های دیدنی دیگر. کلیسای جامع فرانکفورت نیز در شهر قدیمی دیدنی‌ست و کم از موزه‌ها ندارد. این کلیسا تنها بنایی است که در بمباران سال ١٩٤٤ سالم مانده است.
شهر، شهر مجسمه‌ها و نمادهای عجیب و مدرن است. یکی از مهم‌ترین این علامت‌ها، علامت آبی رنگ یورو، واحد پول مشترک اروپا در مرکز شهر است که جزو اولین چیزهایی‌ست که می‌بینید. ضمناً شهر پر از تابلوها و راهنماهای توریستی است و پیدا کردن مسیر و راه‌ها برای کسانی که بار اول است قدم به شهر می‌گذارند، بسیار آسان است.
دیدار از فرانکفورت در تابستان بسیار لذت‌بخش‌تر از زمستان است. رستوران‌ها و کافه‌های فضای باز، شنبه‌بازارهای کنار رود ماین، قدم زدن در کنار رود با نمایی از آسمان‌خراش‌های شهر؛ همه از اردیبهشت تا آبان خوش‌آیندتر و مطلوب‌ترند. هر چند از آن‌جا که فرانکفورت شهری‌ست که توریست تجاری و توریست‌های یک‌روزه زیاد دارد، در هر چهار فصل سال پر از توریست است. ضمن این که اگر سرما خیلی اذیت‌تان نکند، دیدار بازارهای کریسمس و جشن سال نوی میلادی در مرکز شهر هم بسیار دیدنی‌ست.
قیمت هتل‌ها در فرانکفورت بسیار استاندارد و مثل اکثر شهرهای اروپاست. برای یک شب اقامت، قیمت‌ها از ٨٠-٩٠ یورو شروع می‌شود تا ٢٠٠ یورو. کمتر و بیشترش می‌شود ستاره‌های کمتر یا اسم و رسم بیشتر. معمولاً قیمت هتل‌ها هنگام نمایشگاه‌های مهم، مثل نمایشگاه کتاب و اتومبیل بیشتر می‌شود. ورودی موزه‌ها تقریباً ارزان است (حدودا ٤-٥ یورو برای هر نفر) و رستوران و خورد و خوراک مانند دیگر شهرهای آلمان خیلی گران نیستند.
دیدنی‌های فرانکفورت
- برج اصلی یا Main Tower
- رومربرگ (مرکز شهر قدیم) و رومر (ساختمان شهرداری)
- هاپت واخه
- خیابان تسایل
- منطقه‌ی زاخسن‌هاوسن
- کلیسای جامع فرانکفورت
- کلیسای سنت بارتولومئوس
- خانه‌ی گوته
- ساختمان اپرای قدیمی
- موزه‌ی ارتباطات
- موزه‌ی تاریخ
- موزه‌ی هنرهای معاصر
- موزه‌ی یهود
- موزه‌ی فیلم
- باغ نخل‌ها
توصیه می‌کنیم این‌ها را هم به خاطر بسپارید:
- اگر فرصت کنید، دیدن شهرهای اطراف را به شما توصیه می‌کنیم: دارمشتات، ویزبادن و حتی هایدلبرگ (کمی دورتر است ولی فوق‌العاده زیباست).
- کارت فرانکفورت، کارت‌های یک‌روزه، دو روزه و بیشتر است که برای رفت و آمد در شهر و دیدن موزه‌ها بسیار اقتصادی‌تر از خرید بلیت‌های تکی است.
- توصیه می‌کنیم مواظب منطقه‌ی ترمینال اصلی شهر (هاپت‌بان‌هوف Hauptbahnhof) باشید. این منطقه محل تجمع فروشندگان مواد مخدر و جیب‌برهاست. با این که پلیس آلمان پوشش خوبی روی منطقه دارد، ولی باید کمی مواظب بود. مناطق دیگری که توصیه نمی‌کنیم، خیابان‌های البه اشتراسه (Elbestrasse) و تانوس اشتراسه (Taunusstrasse) هستند.
- بازار کریسمس رومربرگ در ماه آذر و دی بسیار دیدنی است. نوشیدنی‌های گرم مختلف دکه‌های بازار را امتحان کنید، هم مزه‌ی بسیار خوبی دارند هم گشت و گذار در سرما را آسان‌تر می‌کنند.
از آن‌جا که فرانکفورت فرودگاه بزرگی دارد، توریست‌های یک روزه زیاد به آن‌جا سفر می‌کنند: توریست‌هایی که می‌خواهند در یک روز یا یک نصفه روز بین دو پرواز، شهر را تماشا کنند. این دیدارها معمولاً به بازدید از مرکز شهر می‌انجامد.
مرکز شهر فرانکفورت مثل اکثر شهرهای اروپایی، خیابان‌های سنگ‌فرش شده و بی‌ماشین است و مغازه‌های رنگارنگ. مرکز شهر قدیمی فرانکفورت رومربرگ نام دارد؛ در حاشیه‌ی رود ماین و دور ساختمان قدیمی شهرداری (رومر). ساختمان رومر با وجود این که هم قدیمی است و هم مورد علاقه‌ی توریست‌ها، هنوز دفتر کار شهردار فرانکفورت است.
اغلب گردشگران فرانکفورت، گشت و گذار در شهر را از ایستگاه هاپت واخه شروع می‌کنند. هاپت واخه در اصل ساختمانی قدیمی به سبک باروک است که زمانی ایستگاه پلیس بوده. از آن ایستگاه که راه بیفتید به سمت ایستگاه کونشتابلر واخه (البته از روی زمین)، از خیابان تسایل می‌گذرید که مرکز خرید اصلی شهر است. این خیابان‌های مرکزی، روح قدیمی شهرند و در مقابل برج‌ها، ساختمان‌های بانک‌ها و آسمان‌خراش‌های فرانکفورت، یک دنیای دیگر به حساب می‌آیند.
فرانکفورت شهر برج‌ها و بلندی‌هاست. برج اصلی شهر (Main Tower) با چشم‌اندازی به ارتفاع ٢٠٠ متر، بلندترین نقطه‌ی عمومی شهر است؛ آسمان‌خراش Commerce Bank با ٢٥٦ متر ارتفاع، بلندترین ساختمان اداری اروپاست و برج مسه (Messeturm) نیز ٢٥٦ متر بلندی دارد و بسیار دیدنی‌ست؛ کشیده و باریک است و محلی‌ها به آن برج مداد می‌گویند. بیشترِ این ساختمان‌های بلند در منطقه‌ای قرار دارند که مرکز بانک‌های آلمان است. بازار بورس آلمان و بانک مرکزی اروپا نیز در آن منطقه قرار دارند.
ساختمان اپرای قدیمی، با مجسمه‌های موتسارت و گوته در بالای آن، یکی از آدرس‌هایی است که باید به خاطر بسپارید. اطراف این ساختمان پر از رستوران و کافه است و خیابان‌هایش در هر ساعت شبانه‌روز, زنده‌اند و مملو از توریست. خیابان فرس‌گاسه و زاخسن‌هاوسن از خیابان‌های مرکزی شهرند که خواب ندارند و رستوران‌ها و کافه‌هایشان با سر و صدای بیست و چهار ساعته، منطقه را تسخیر کرده‌اند.
گوته، نویسنده و شاعر معروف آلمانی، به گفته‌ی خودشان پسر فرانکفورت است و بعد از مرگش، دیدار از خانه‌اش برای عموم آزاد است. در خانه‌ی گوته، هر جا را که نگاه کنید اثری از او و کارهایش می‌بینید: میز تحریرش، کتاب‌خانه‌ی عظیم و تمام کتاب‌هایش، دست نخورده و جذاب برای دوست‌داران ادبیات. اهل ادبیات که باشید یکی دیگر از ترین‌های فرانکفورت را باید به خاطر بسپارید: نمایشگاه کتاب فرانکفورت که در ماه اکتبر هر سال در شهر بر پا می‌شود. نمایشگاه کتاب عظیم و سرگرم‌کننده است و بزرگترین نمایشگاه کتاب جهان به شمار می‌رود.
فرانکفورت، بعد از برلین بیشترین موزه‌ها را دارد. موزه‌ی هنرهای معاصر، موزه‌ی تاریخ، موزه‌ی یهود، موزه‌ی ارتباطات، معماری و بسیاری موزه‌های دیدنی دیگر. کلیسای جامع فرانکفورت نیز در شهر قدیمی دیدنی‌ست و کم از موزه‌ها ندارد. این کلیسا تنها بنایی است که در بمباران سال ١٩٤٤ سالم مانده است.
شهر، شهر مجسمه‌ها و نمادهای عجیب و مدرن است. یکی از مهم‌ترین این علامت‌ها، علامت آبی رنگ یورو، واحد پول مشترک اروپا در مرکز شهر است که جزو اولین چیزهایی‌ست که می‌بینید. ضمناً شهر پر از تابلوها و راهنماهای توریستی است و پیدا کردن مسیر و راه‌ها برای کسانی که بار اول است قدم به شهر می‌گذارند، بسیار آسان است.
دیدار از فرانکفورت در تابستان بسیار لذت‌بخش‌تر از زمستان است. رستوران‌ها و کافه‌های فضای باز، شنبه‌بازارهای کنار رود ماین، قدم زدن در کنار رود با نمایی از آسمان‌خراش‌های شهر؛ همه از اردیبهشت تا آبان خوش‌آیندتر و مطلوب‌ترند. هر چند از آن‌جا که فرانکفورت شهری‌ست که توریست تجاری و توریست‌های یک‌روزه زیاد دارد، در هر چهار فصل سال پر از توریست است. ضمن این که اگر سرما خیلی اذیت‌تان نکند، دیدار بازارهای کریسمس و جشن سال نوی میلادی در مرکز شهر هم بسیار دیدنی‌ست.
قیمت هتل‌ها در فرانکفورت بسیار استاندارد و مثل اکثر شهرهای اروپاست. برای یک شب اقامت، قیمت‌ها از ٨٠-٩٠ یورو شروع می‌شود تا ٢٠٠ یورو. کمتر و بیشترش می‌شود ستاره‌های کمتر یا اسم و رسم بیشتر. معمولاً قیمت هتل‌ها هنگام نمایشگاه‌های مهم، مثل نمایشگاه کتاب و اتومبیل بیشتر می‌شود. ورودی موزه‌ها تقریباً ارزان است (حدودا ٤-٥ یورو برای هر نفر) و رستوران و خورد و خوراک مانند دیگر شهرهای آلمان خیلی گران نیستند.
دیدنی‌های فرانکفورت
- برج اصلی یا Main Tower
- رومربرگ (مرکز شهر قدیم) و رومر (ساختمان شهرداری)
- هاپت واخه
- خیابان تسایل
- منطقه‌ی زاخسن‌هاوسن
- کلیسای جامع فرانکفورت
- کلیسای سنت بارتولومئوس
- خانه‌ی گوته
- ساختمان اپرای قدیمی
- موزه‌ی ارتباطات
- موزه‌ی تاریخ
- موزه‌ی هنرهای معاصر
- موزه‌ی یهود
- موزه‌ی فیلم
- باغ نخل‌ها
توصیه می‌کنیم این‌ها را هم به خاطر بسپارید:
- اگر فرصت کنید، دیدن شهرهای اطراف را به شما توصیه می‌کنیم: دارمشتات، ویزبادن و حتی هایدلبرگ (کمی دورتر است ولی فوق‌العاده زیباست).
- کارت فرانکفورت، کارت‌های یک‌روزه، دو روزه و بیشتر است که برای رفت و آمد در شهر و دیدن موزه‌ها بسیار اقتصادی‌تر از خرید بلیت‌های تکی است.
- توصیه می‌کنیم مواظب منطقه‌ی ترمینال اصلی شهر (هاپت‌بان‌هوف Hauptbahnhof) باشید. این منطقه محل تجمع فروشندگان مواد مخدر و جیب‌برهاست. با این که پلیس آلمان پوشش خوبی روی منطقه دارد، ولی باید کمی مواظب بود. مناطق دیگری که توصیه نمی‌کنیم، خیابان‌های البه اشتراسه (Elbestrasse) و تانوس اشتراسه (Taunusstrasse) هستند.
- بازار کریسمس رومربرگ در ماه آذر و دی بسیار دیدنی است. نوشیدنی‌های گرم مختلف دکه‌های بازار را امتحان کنید، هم مزه‌ی بسیار خوبی دارند هم گشت و گذار در سرما را آسان‌تر می‌کنند.
نویسنده: فرناز هل‌فروش
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد