مولا علی ع
299 «اِیّاکَ وَ الظُّلم فَاِنَّهُ اَکبَرُ المَعاصىَ
وَ اِنَّ الظّالِمَ لِمُعاقَبُُ یَومَ القیامَةِ بِظُلمِهِ»
ستمکار مباش زیرا ظلم از بزرگترین گناهان است
و ظالم روز رستاخیز نزد خدا مورد بازخواست
قرار مى گیرد
گناهى بزرگ است ظلم و ستم
گریزان شود از آن، نبینى تو غم
ستمکار بد گوهر بیحیا،
سزا دید خواهد بروز جزا
=
کتا ب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گرذآوری : م.الف ز ائر
مولاعلی ع
298 «اِیّاکَ وَ البَغى فَاِنّهُ یُعَجِّلُ الصَّرعَةَ
وَ یُحِلُّ بِالعامِلِ بِهِ العِبَرَ»
ستم مکن زیرا ستم در افتادن را نزدیک میکند
و ظالم را مورد عبرت دیگران قرار مى دهد
نخواهى شد ار عبرت اى باخرد،
ترا دورى از ظلم و عدوان سزد
بود کوته عمر ستمکار دون
نپائیده دیرى، شود سرنگون
=
کتاب هزار گوهر
سید عطاء الله مجدی
=
گردآوری: م.الف زائر
مولاعلی ع
297 «اِیّاکَ وَ مَذمومَ اللِِّجاجَ فَاِنَّهُ یُثیرُ الحُروبَ»
از زشتى ستیزه بپرهیز، زیرا فروزنده
آتش جنگها است
برو تا توانى لجاجت مکن
تو در آنچه گوئى سماجت مکن
کز آن آتش جنگ روشن شود
تو را دوست یکباره دشمن شود
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
296 «ِِِایّاکَ وَ مُستَهجَنَ الکَلامِ فَاِنّهُ یِوغِّرُ القُلوبَ»
از سخن زشت بپرهیز، زیرا دلها را به کینه مىآورد
به زشتى میالاى هرگز دهان
به بیهوده گفتن تو مگشا زبان
کز آن آتش کینه روشن شود
مولاعلی ع
295 «اِیّاکَ وَ الاِعجابَ وَ حُبَّ الاِطراء فَاِنَّ
ذلِکَ مِن اَوثَقِ فُرَصِ الشّیطانِ»
از خودپسندى و تمایل به ستایش زیاد بپرهیز، زیرا
این از استوارترین فرصتهاى شیطان است
ترا خود پسندى سزاوار نیست
بتر ز آن بدنیا دگر کار نیست
ستایش کند گمرهت هر چه بیش
تو در راه شیطان منه گام خویش
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر