مولاعلی ع
265 «ِِِاِنَّکَ اِن اَقبَلتَ عَلىَ الدُّنیا اَدبَرَت»
براستى اگر تو بسوى دنیا روى آورى، او از
تو روى بگرداند.
بدنیاى فانى چو روى آورى،
نباشد مر او را سر یاورى
کند برتوباکینه وقهر پشت
مکن رنجه، با آهنین پنجه مشت
=
کتاب هز ارگوهر
سید عطا ء الله مجدی
گردآوری : م.الف ز ائر
مولاعلی ع
264 «اِنَّ أَفضَلَ النّاسِ مَن حَلُمَ عَن قُدرَةِِ وَ زَهَدَ
عَن غُنیَةِِ وَ اَنصَفَ عَن قُوَّةِِ»
به راستى بالاتر از همه کسى است که وقت
توانائى بردبارى کند، و با وجود توانگرى از دنیا بگریزد، و
با داشتن زور منصف باشد
بقدرت، چو باشد کسى بردبار
ز دنیا بود با غنى، برکنار،
، گراید بعدل و بانصاف و داد
، نباشد چنو بنده اى نیک و راد
=
کتاب هراز گوهر
سیدعطا ء الله مجدی
=
گرد آ وری :م .الف ز ائر
263 «اِنَّ التَّقوى عِصمَةُُ لَکَ فى حَیاتِکَ
وَ زُلفى لَکَ بَعدَ مَماتِکَ»
به راستى که پرهیزکارى در زمان حیاتت نگهبان تو است
و بعد از مرگت موجب نزدیکیت بخدا است
نباشد ز تقوى پسندیدهتر
نه از پارسا مرد، بگزیدهتر
بود او نگهبانت اندر حیات
از آن است قرب تو بعد از ممات
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآ وری : م.الف زائر
262 «اِنَّ مَثََلَ الدُّنیا وَ الأخِرَةِ کَرَجُلِِ لَهُ اِمرَاَتانِ
اِذااَ رَضى اِحداهُما اَسخَطُ الأُخرى»
به راستى مثل دنیا و آخرت مانند مردى است
که دو زن دارد چون یکى را راضى کند، دیگرى
بخشم آید
کسى را که باشد بمنزل دو زن
چو راضى نماید یکى زان دو تن،،
شود دیگرى زین سبب خشمگین
بود کار دنیا و عقبى چنین
=
کتاب هزار گوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گرد آوری : م.الف ز ائر
مولاعلی ع
261 «اِنََّ قَدرَ السّؤالِ اَکثَرُ مِن قیمَةِ النَّوالِ فَلا تَستَکثِروا ما
اَعطَیتُموهُ فَاِنَّهُ لَن یُوازى قَدرُ السّؤالِ»
ارزش خواستن بیش از دادن است، پس آنچه را
مى بخشید بزرگ مشمارید، زیرا با ارزش
خواستن برابر نیست
برو بخشش خویش کوچک شمار
ز منّت گذارى بدان، شرم دار
عطاى تو هر چند باشد عظیم،
نباشد بقدر سؤال اى کریم
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآور ی: م.الف ز ائر