مولاعلی ع
327 «بَذلُ الوَجهِ اِلىَ اللِّئام ِاَلمَوتُ الأَکبَرِ»
بزرگترین مرگ آبرو پیش ناکسان ریختن است.
ترا آگه از موت اکبر کنم
توانم اگر، دفع این شر کنم
بر ناکسان، ریختن آبروى
مولا علی ع
326 «بِالإِحسانِ یَستَرَقُّ الرِِّقابُ. بِالِإفضالِ تَستُرُ العُیوبُ»
گردنها با نیکى به بند کشیده می شوند. بخشش
عیبها را مى پوشد.
باحسان توانى کشیدن ببند
ز مخلوق، گردن تو اى هوشمند
شود عیبهایت ببخشش نهان
بمدحت گشایند مردم زبان
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : .م .ا لف زائر
مولاعلی ع
325 «بَرَکَةُ المالِ فِى الصَّدَقَةِ»
برکت مال در صدقه است.
تو را صدقه اموال افزون کند
گرفتارى از خانه بیرون کند
اگر باغبان فضله رز برد،
مولاعلی ع
324 «ِبِقَدرِ عُلوِّ الرّفعَةَ یَکونُ نِکایَةَ الوَقعَة»
گزند حادثه باندازه بلندى رتبه است (هر چه
مسئولیت بیشتر باشد خطر زیادتر است)
ترا گر بود رتبت ارجمند،
فزونتر رسد بر تو رنج و گزند
و گر باشد آسایشت آرزو،
ز گمنامى آنرا تو کن جستجو
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
323 «بِحُسنِ العَمَلِ تُجنى ثَمَرَةُ
العِلم ِلا بِحُسنِ القَولِ»
بار درخت دانش کردار نیک است نه گفتار نیک
عمل میوه باغ دانش بود
ترا باید این سو گرایش بود
نیاید بسامان ز گفتار، کار
عمل باید اى مرد نیکو شعار
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر