کتاب هزارگوهر کلمات گهربار مولاعلی ع - حدیث شماره688


مولاعلی ع


688 «لَم یَتَحلَّ بِالعِفَّةِ مَنِ اشتَهى ما لا یَجِدُ»


هر کس چیزى را که نمى ‏یابد بخواهد، به زیور پرهیزکارى 

آراسته نیست


به نایاب چون کس کند آرزو، 

نماند ورا عزّت و آبرو 

نه دیباى تقوى بود در برش‏

نه تاج خرد باشد اندر سرش‏

=

کتاب هزارگوهر

سید عطاء الله مجدی

=

گردآوری : م.الف زائر


کتاب هزارگوهر کلمات گهربار مولاعلی ع - حدیث شماره687


مولاعلی ع


687 «کَفى بِالمَرء سعادَةََ اَن یَعرِفَ عَمّا 

یَفنى وَ یَتَولَّهَ بِما یَبقى»


 براى خوش بختى انسان همین بس که از آنچه

 نابودى پذیرد چشم پوشد و آنچه را پایدار است 

دوست دارد


ز فانى چو کس روى گردان بود

بدنبال باقى چو مردان بود،

 همینش کفایت کند بر فلاح‏

 نپوید مگر راه خیر و صلاح‏

==

 کتاب هزارگوهر

سیدعطاء الله مجدی

=

     گردآوری : م . الف زائر

                        

کتاب هزارگوهر کلمات گهربار مولاعلی ع - حدیث شماره686



مولاعلی ع



686«کُلَّما قَویتِ الحِکمَةُ ضَعُفَتِ الشَّهوَةُ»


 هر چه حکمت نیرو یابد خواهش نفس

 کاستى پذیرد


حکیم ار شود حکمتش بیشتر،

براه صواب او رود پیشتر

 ورا خواهش نفس کمتر شود

 به اکسیر پرهیز چون زر شود

=

کتاب هزارگوهر

سیدعطاء الله مجدی

=

گردآوری : م.الف زائر


کتاب هزارگوهر کلمات گهربار مولاعلی ع - حدیث شماره685


مولاعلی  ع


685 «کُلَّما ارتَفَعت رُتبَةُ اللَّئیمِ نَقَصَ النّاسُ

 عِندَهُ وَ الکَریمُ ضِدُّ ذلِک»


 فرومایه هر چه مقامش بالا رود مردم نزدش کوچکتر شوند 


ولى شخص بزرگ بخلاف این است


فرومایه چون بر مقامى رسد،

به نانىّ و آبىّ و نامى رسد،

نبیند بجز عیب و نقص آن لئیم‏

 کجا دیده ‏اى باشد اینسان کریم‏

=

کتاب هزارگوهر

سیدعطاء الله مجدی

=

گردآوری : م.الف زائر


=


 

اباعبدالله الحسین ع -154



اباعبدالله الحسین ع - 154


یاابنَ آدَمَ تَّفَکّرَ وَقُل اَینَ مُلوکُ الدّنیا وَاَربابُها الذّینَ عَمَرواِخرابَها

وَاحتَفَروااَنهارَها , وَغَرَسوا  اَشجارَها وَمَدَفوا مَدائِنَها , فارَقوها وَهُم

کارِهونَ وَوَرِثَها قَومُُ آخَرونَ وَنَحنُ بِهِم عَمّا قَلیلِِ لاحِقونَ .


ای فرزند آدم اندیشه کن وبگو خداوند  ان جهان کجاهستند که

ویرانی هاراابادکردند , نهرهاراکندند ودرختان کاشند وشهر ها ساختند ؟ ناچار

برخلاف میل خودهمه را رها کردندوبرای دیگران به ا ر ث  گذارد ند , مانیز

دراندک زمانی به آنان خواهیم پیوست .


Think where are  those masters of the world who

rebuilt ruins , dug  canals , planted trees and  made

the cities  habitable, hey left them all against

   their will to their  heirs and  passed away

to be  soon joined by us.


اندیشه کن ای دل که بزرگان وسران

کردند چهادراین جهان گذران

رفتند ونهادند برای دگران

مانیز رویم ازپی آن همسفران

=

ترجمه شعری وانگلیسی

ابوالقاسم حالت

=

گردآوری : م.الف زائر