مولاعلی ع
956 «وَجیهُ النّاسِ مَن تَواضَعَ مَعَ رَفعَةِِ وَ ذَلَّ مَعَ مَنَعَةِِ»
آبرومند کسى است که با بلندى قدر
فروتنى کند و با بزرگى کوچکى نماید
کسى را بود عزّت و احترام،
که باشد فروتن چو دارد مقام
کند پیشه افتادگى آن بلند
بپرهیزد از نخوت آن ارجمند
=
کتاب هزارگوهر
سید عطاءالله مجدی
=
گردآوری : م .الف زائر
مولاعلی ع
955 «وَ اللّهِ لا یُعَذّبُ اللهُ سُبحانَهُ مُؤمِناََ بَعدَ الإیمانِ
اِلّا بِسوء ظَنِّه وَ سوء خُلقِه»
بخدا سوگند خداوند پاک مؤمنى را عذاب
نمى کند مگر به علّت بد گمانى و کج خلقى وى.
بود دور از مؤمن پارساى
به روز قیامت عذاب خداى
مگر بد گمان باشد و زشتخوى
که بد خوبتر باشد از زشتروى
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاءالله مجدی
=
گرد آوری : م .الف زائر
مولاعلی ع
954 «واضِعُ مَعروفِهِ عِندَ غَیر مُستَحَقّهّ مُضَیّعُُ لَهُ»
کسى که در باره غیر مستحقّ خوبى کند، نیکى
خود را تباه کرده است
به نا اهل نیکى سزاوار نیست
به هر جاى شایسته هر کار نیست
مکن نیکى خویشتن را تباه
برادر ز بیراهه بشناس راه
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م .الف زائر
مولاعلی ع
953 «واضِعُ العِلمِ عِندَ غَیرِ اَهلِهِ ظالِمُُ لَهُ»
کسى که به نا اهل دانش بیاموزد به علم
ستم کرده است
چو دانش به نا کس بیاموختى
دل اهل معنى بسى سوختى
به دانش ستم کردى اى اوستاد
ز ناکس نباید کنى هیچ یاد
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م. الف زائر
مولاعلی ع
952 «وَلَدُ السّوء یَهدِمُ الشَّرَفَ وَ یَشینُ السَّلَفَ»
فرزند بد شرف خانواده را از بین مى برد و گذشتگان
را بد نام میکند
چو فرزند باشد ترا ناخلف
نماند دگر خاندان را شرف
دهد زحمت جدّ و آبا بباد
تو را همچنو جانشینى مباد
=
کتاب هز ارگوهر
سیدعطا ء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر