حضرت محمد (ص) - 170



حضرت محمد (ص) - 170


اِنّ الصَّبریَاتی عَلی قَدرِالمُصیبَتِه .


صبر به اندازه مصیبت می آید.



Patience is given as much a the afflication.


آنکس که بکارش گرهی افتاده است


گوئی زپی تحملش آماده است


تاآنکه نیائیم بجان  ازسختی

حق صبر به مقدارمصیبت داده است


=


ترجمه شعری وانگلیسی


ابوالقاسم حالت


=


گردآوری: م.الف زائر



حضرت محمد (ص) - 169



حضرت محمد (ص) - 169



اِنّ اَشقَی الاشقیاءَ مَنِ اجتَمَعَ عَلَیهِ فَقرُالدّنیا وَعَذابُ الاخِرَه .



بدبخت ترین بدبختان کسی است که فقر دنیاوعذاب آخرت براو جمع شود.



The unluckiest person is the one who has to bear


both  poverty to this world and torture in the other.



آن ازهمه بدبخت تر آید به حساب


کوهردوجهان خویش راکرده خراب


دراین دنیاست ازفقیری دررنج


درآن دنیاست ازگناهان به عذاب



=


ترجمه شعری وانگلیسی


ابوالقاسم حالت



=


گردآوری: م.الف زائر




حضرت محمد (ص) - 168



حضرت محمد(ص) - 168



اِنّ اَشَّدَ مااَتخَوّفُ عَلَیکُم اِتّباعُ الهَوی وَطولُ الاَمَلِ فَاِنَّ


اِتّباعَ الهَوی یَصُدّعَنِ الحَقّ وَاَمّاطولُ الاَمَلِ فَیُنسی الاخِرَه َ.



سخت ترین جیزهائی که بخاطرآنها برای شما می ترسم


پیروی هوای نفس ودرازای آرزوست زیراپیروی هوای نفس


شماراازحق بازمی داردودرازی آرزو آخرت راازیاد می برد.





The thing which fears me most for your sake


is indulgence  in passions  which prevents  you


from the truth and prolonged desires  which


makes you forget the other world.





می ترسم ازاین که عاقبت شهوت وآز


ازرفتن راه حق ترادارد باز


وزآنکه برد اخرتت را ازیاد


سرگرم شدن به آرزوهای دراز



=


ترجمه شعری وانگلیسی


ابوالقاسم حالت


=


گردآوری : م.الف زائر




حضرت محمد (ص) - 167



حضرت محمد(ص) - 167


اَلیَدالعُلیاخَیرُُمِن یَدِالسُفلی .


دست زبرین ازدست زیرین بالاتر است .



The giving hand  is better than the one which receives.


انجاکه به آسایش خلق است نظر


دست زبرین زدست  زیرین برتر


یعنی دستی که می دهد زر به  کسی

باشد به ازآن دست که می گیرد زر


=


ترجمه شعری وانگلیسی


ابوالقاسم حالت


=


گردآوری: م.الف زائر



حضرت محمد (ص) - 166



حضرت محمد (ص) -  166



اَلوَیلُ کُلّ الوَیلِ لِمَن تَرَکَ عِیالَهُ بِخَیرِِ وَقَدِمَ عَلی عِیالِهِ بِشّرِِ.



وای برآن کسی که وقتی درخانه نیست خانواده اش آسوده اند


وهنگامی که به خانه بازمی گردد ازدستش به زحمت می افتند .




Woe to him whose  family has peace of mind in his


absence but lives  in anxiety while he is present .



ای وای برآن مردکه درخانه چونیست


فرزند وزنش خرم وخوش خواهد زیست

وانگه که رسد به خانه ازبس بدخوست

خواهند زدستش همه درخانه گریست



=



ترجمه شعری وانگلیسی


ابوالقاسم حالت


=


گردآوری: م.الف زائر