تفکر
لَیْسَتِ الْعِبادَةُ کَثْرَةُ الصّیامِ وَالصَّلاةِ، وَ إنَّمَا الْعِبادَةُ کَثْرَةُ التَّفَکُّرِ فی أمْرِ اللهِ.
فرمود: عبادت در زیاد انجام دادن نماز و روزه نیست، بلکه عبادت با تفکّر و اندیشه در قدرت بى منتهاى خداوند در امور مختلف مى باشد.
مستدرک الوسائل: ج ۱۱، ص ۱۸۳، ح
ادب
کَفاکَ ادبا تَجنُّبُکَ ما تَکرهُ مِن غَیرکَ
در مقام ادب همین بس که آنچه برای دیگران نمی پسندی، خود از آن دوری کنی
(مسند الامام العسکری، ص۲۸۸)
لَیسَ مِنَ الاَدَبِ اِظهارِ الفَرَح عِندَ المَحزونِ
اظهار شادی نزد غمدیده، از بی ادبی است
(تحف العقول، ص۴۸۹)
نماز شب
ان الوصول الی الله عزوجل سفر لا یدرک الا بامتطاء اللیل
وصول به خداوند عزوجل سفری است که جز با عبادت در شب حاصل نگردد
(مسند الامام العسکری، ص۲۹۰)
تواضع
التواضع نعمة لایحسد علیها
تواضع و فروتنی نعمتی است که بر آن حسد نبرند
(تحف العقول، ص۴۸۹)
برکت مومن
المومن برکة علی المومن و حجة و علی الکافر
مومن برای مومن برکت و برای کافر، اتمام حجت است.
(تحف العقول، ص۴۸۹
اخلاق
مَنْ لَمْ یَتَّقِ وُجُوهَ النّاسِ لَمْ یَتَّقِ اللهَ.
فرمود: کسى که در مقابل مردم بى باک باشد و رعایت مسائل اخلاقى و حقوق مردم را نکند، تقواى الهى را نیز رعایت نمى کند.
بحارالأنوار: ج ۶۸، ص ۳۳۶، س ۲۱، ضمن ح ۲۲/
کمک به دوستان
خَصْلَتانِ لَیْسَ فَوْقَهُما شَىْءٌ: الاْیمانُ بِاللهِ، وَنَفْعُ الاْخْوانِ.
فرمود: دو خصلت و حالتى که والاتر از آن دو چیز نمى باشد عبارتند از: ایمان و اعتقاد به خداوند، نفع رساندن به دوستان و آشنایان.
بحارالأنوار: ج ۷۵، ص ۳۷۴، ح ۲۶/
دوستی
اللِّحاقُ بِمَنْ تَرْجُو خَیْرٌ مِنَ المُقامِ مَعَ مَنْ لا تَأْمَّنُ شَرَّهُ.
فرمود: تداوم دوستى و معاشرت با کسى که احتمال دارد سودى برایت داشته باشد،
بهتر است از کسى که محتمل است شرّ ـ جانى، مالى، دینى و… ـ برایت داشته
باشد.
بحارالأنوار: ج ۷۱، ص ۱۹۸، ح ۳۴/
حب ریاست
إیّاکَ وَ الاْذاعَةَ وَ طَلَبَ الرِّئاسَةِ، فَإنَّهُما یَدْعُوانِ إلَى الْهَلَکَةِ.
فرمود: مواظب باش از این که بخواهى شایعه و سخن پراکنى نمائى و
یا این که
بخواهى دنبال مقام و ریاست باشى و تشنه آن گردى، چون هر دوى
آن ها انسان را هلاک خواهد نمود.
بحارالأنوار: ج ۵۰، ص ۲۹۶، ضمن ح ۷۰/