مشاعره 150
تابه ملک دل من ازتو شبیخون آمد
شبی ازدیده مرا اشک وشبی خون آمد
پروین شیرازی
=
دل تو دفتر ناخوانده بود
بس معماکه به دفتر داری
نیما یو شیج
=
یابرون آی همچو سیر ازپوست
یا به پرده درون نشین چو پیـــاز
سنائی
=
زاشک دیده ام پی می برد برعشق سوزانم
خداراشکر من هم مونس فرزانه ای دارم
محسن فتوحی
=
مردم ازقدت پی نظاره سر برکن مدام
تاببینی نخل تابوت مرا چو ن بسته اند
اصفی
=
دل تو نرم کند گریه ام که قطره آب
اگرکه گشت مکرربه سنگ راه کند
کمال اجتماعی
=
دل تهی زتاثر درون سینه مـــــــــــا
به آشیانه مرغ پریده می مانــــــــــــد
امیری فیروز کوهی
=
دل تهی ناشده ازخویش به جائی نرسد
تابود پرزشکر نی به نوائی نرســــــــــد
صائب
=
دل جمعی است پریشان وندانم امشب
که سرزلف دلارام تورا شانه کشید
صبوحی قمی
=
دل چو آرام نباشد زتن آرام مخواه
باده صاف ارنبود روشنی ازجام مخواه
حسن وثوقی تهرانی
=
گردآوری : م .الف زائر