مولاعلی ع
140 «اِذا مَدَحتَ فَاختَصِر. اِذا ذَمَمتَ فَاقتَصِر»
وقتى کسی را ستایش کنى باختصار بکوش. وقتى
کسی را نکوهش کنى سخن کوتاه گوى
زبان چون گشائى بمدح کسى
تو را به که کوتاه آیى بسى
و گر نیز کس را نکوهش کنى،
سزد گر زبان را فروکش کنى
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
139 «اِذا اَحَبّ اللّهُ بِعَبدِِ شَرّاََ حَبَّبَ اِلَیهِ
المالَ وَ بَسَطَ مِنهُ الامالَ»
وقتى خدا براى بنده اى بد بخواهد مال دنیا را نزد
او عزیز کند و آرزوهایش را دراز گرداند
چو بد خواست بر کس خداى جهان،
شود عاشق مال و امثال آن
رود در پى آرزوى دراز
نباشد دمى ایمن از دست آز
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م. الف زائر
138 «اِذا لَم تکُن عالِما ناطِقاََ فَکُن مُستَمِعاََ واعیا»
اگر دانشمند سخنور نیستى، شنونده
نگهدارنده و دریابنده باش
ز دانش گرت نیست سرمایه اى
بنطق ار نباشد تو را پایه اى،
برو مستمع باش اى هوشمند
نگه دار هر گفته ارجمند
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء ا لله مجدی
=
گردآوری : م.الف ز ائر
137 «اِذا اَنعَمتَ بِالنِّعمَةِ فَقَد قَضیتَ شُکرَها»
چون از نعمت خدا داده، بخشیدى شکر آن
را بجاى آورده باشى
چو نعمت دهد بر تو پروردگار
ببخشاى از آن تو اى بختیار
عطاى تو شکرانه نعمت است
که در ناسپاسى بسى نقمت است
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
136 «اِذا رَاَیتَ مَظلوماََ فََاَعنِهُ عَلى الظّالِمِ»
وقتى ستم رسیده اى را دیدى او را
در برابر ستمگر یارى کن
چو بینى ستم پیشه نابکار
کند با ستم، حال مظلوم زار
توانى اگر، یار مظلوم باش
طرفدار مسکین و محروم باش
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآور ی: م.الف زائر