مولا علی ع
210 «اَفَةُ الرّیاسَةِ اَلفَخرُ»
بخود بالیدن آفت ریاست است
بود آفت سرورى کبر و ناز
مکن دست نخوت بهر سو دراز
به غیبت، نکوهش کنندت زیاد
چو معزول گشتى برندت زیاد
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
209 «اَفَةُ القضاهِ اَلطَّمَعُ»
آفت قاضیان حرص و آز است
بود آفت قاضیان حرص و آز
مبادا شود دست قاضى دراز
به رشوت ستانیدن از اهل زور
شدن از ره عدل و انصاف دور
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
208 «اَفَةُ الکَلامِ اَلإطالَةُ»
پرگوئى آفت سخن است
سخن را ز پر گفتن آفت بود
بکوتاه گفتن لطافت بود
چو بسیار نوشى تو آب زلال
سرانجام افتى برنج و ملال
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
207 «آفَةُ العِبادَةِ الرّیاءُ»
خودنمائى آفت عبادت است
بود آفت هر عبادت ریا
ریاکار نبود ز شیطان جدا
نداند کند خلق را بندگى
بود مرگ بهتر از این زندگى
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
206 «آفَةُ السَّخاء المَنُّ»
منّت گذاشتن آفت بخشش است
به بخشش منه منّت اى مرد راد
که اجر ترا داد خواهد بباد
ازیرا بود آفت بذل وجود
ترا زین نکوهیده خصلت چه سود
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر