مولاعلی ع
512 «شَرافَةُ الرَّجُلِ نَزاهَتُهُ وَ جَمالُهُ مُرُوَّتُهُ»
بزرگى مرد به پاکى اوست و زیبائیش
به جوانمردیش
کمال و نکوئى نه از رنگ و رو است
بزرگ است آن کس که پاکیزه خوست
مروّت، بود مرد را فرّ و زیب
چه اندر فراز و چه اندر نشیب
=
کتاب هز ارگوهر
سیدعط ء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
511 «شَیمَةُ العُقَلاء قِلَّةُ الشَّهوة وَ قِلّةُ الغَفلَة»
کاستن از شهوت و غفلت روش
خردمندان است
ز شهوت. ز میل و هوس کاستن
ز غفلت دل خویش پیراستن
بود شیوه صاحبان خرد
خردمند را ناروا کى سزد
=
کتاب هزار گوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م الف ز ائر
مولاعلی ع
510 «شَیمَةُ الأَتقیاءِ اِغتِنامُ المُهلَةِ
وَ التّزَودُ لِلرّحلَة»
فرصت را غنیمت شمردن و براى آخرت توشه
گرد آوردن روش پرهیزکاران است
چو کس وقت و فرصت غنیمت شمرد
سوى آخرت زاد و توشى ببرد
نمى باشد او غیر پرهیزگار
به نزد خدا کى بود شرمسار
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
509 «شَینُ العِلم ِاَلصَّلَفُ. شَینُ السّخاء السَّرَفُ»
زشتى علم از لاف زدن و گزاف است. زشتى
سخاوت از زیاده روى است
شود دانش و علم زشت، از گزاف
تو گر اهل فضلى مزن هیچ لاف
سخاوت ز اسراف گردد تبه
ندانى که اسراف باشد گنه
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گرد آوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
508 «شَرَفُ المؤمِنِ ایمانُهُ وَ عِزُّهُ بِطاعَتِهِ»
بزرگى مؤمن به ایمان او است و عزّتش
به فرمانبردارى از خدا است
بزرگى مؤمن بایمان بود
ز ایمان نجات هر انسان بود
هم از طاعت او بود عزّتش
نباشد از این بیشتر لذّتش
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآ وری ی: م. الف زائر