مولاعلی ع
498 «شَرُّ النّاسِ مَن لا یُقبَلُ العُذرَ
وَ لا یُقیَلُ الذَّنبَ»
بدترین مردم کسى است که پوزش را
نپذیرد و از گناه نگذرد
مبادا نباشى تو پوزش پذیر،
که پوزش پذیر است ربّ قدیر
بپوزش چو کس از گنه نگذرد،
هم او بدترین خلایق بود
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
497 «شَرّ الأَخلاقِ اَلکذبُ وَ النِّفاقُ»
دروغگوئى و دو روئى بدترین خویها است
دو روئى بود بدترین خلق و خوى
به زشتى، دروغ است همسنگ اوى
نفاق از دروغ است و نا راستى
چو ناراستى، قدر خود کاستى
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
496 «شَرُّ الولاةِ مَن یَخافُهُ البَرىُء»
بدترین فرمانروایان کسى است
که بیگناه از وى بترسد.
بترسد چو از حاکمى بی گناه
نباشد به بیچارگان او پناه،
بود بدترین حاکم آن زشتخو
مولاعلی ع
495 «شَرُّ العَمَلِ ما أَفسَدتِ بِهِ مَعادَکَ»
بدترین عمل آن ست که با آن آخرتت را خراب کنى.
چو کارى معاد تو سازد تباه
فزاید تو را بار جرم و گناه
بتر نیست از آن، به ترکش بکوش
نه جز سود نبیند نصیحت نیوش
==
کتاب هز ارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری: م.الف ز ائر
مولاعلی ع
494 «شَرُّ النّاسِ مَن کانَ مُتَتبِّعاََ لِعیوبِ
النّاسِ عَمیَاََ عَن مَعایِبِه»
بدترین اشخاص کسى است که معایب خود را نبیند
و دنبال عیوب مردم باشد
چو باشد کسى غافل از عیب خویش
بهر کس تواند، زند طعن و نیش
پى عیبجوئى مردم بود
از او نیست بدتر، چو کژدم بود
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م .الف زائر