مشاعره 80
درطریق عشق خارازپاکشیدن مشکل است
ریشه دردل می کند خاری که ازپامی رود
صائب تبریزی
=
درطواف شمع می گفت این سخن پروانه ای
سوختم زین اشنایان ای خوشا بیگانه ای
بهار
=
یارمن یارکسی گشته ودلدارکسی
چه شدی گرنشدی یارکسی یارکسی
سحاب اصفهانی
=
یارمن نیست بجز دیده خونیارکه آن هم
گهی اختربفشاند گهی اختربشمارد
نامی خلجستانی
=
درعزای عاشق خود شمع سوزد تابه حشر
خوب معشوق وفاداری بود پروانه را
فرخی یزدی
=
آسمان ازتخلکامی های ماآسوده است
حقه خشخاش رادلگیری ازتریاک نیست
صائب
=
تکیه براخترشب دزد مکن کاین عیار
تاج کاووس ببردو کمر کیخسرو
حافظ
=
وای به روزگارمن درتو اگر اثرکند
ناله وآه نیمه شب , گریه صبح گاهیم
بابانصیبی
=
محتاج یک کرشمه ام ای مایه امید
این عتشق رازآفت حرمان نگاه دار
هوشنگ ابتهاج ( سایه )
=
رتبه زمزمه عشق ندارد زاهد
بگذارید که آوازه جنت شنود
صائب تبریزی
=
گردآوری : م.الف زائر