مشاعره 164

مشاعره 164

تاحیاتی هست باقی روزی ما می رسد

آب تاجالری بود این آسیا درگردش است

امین اصفهانی

=

تاخارغم عشقت آویخته دردامن

کوته نظری باشدرفتن به گلستانها

سعدی

=

آن پریشان روزگارم  کز خیال ز لف او

 تارها بردست وپای خویشتن پیجیده ام

بهادریگانه

=

مرغ جان گشته ملول ازقفس تنگ وجود

هوسش بال فشانی  به هوای عدم است

سعیدی سیرجانی

=

تاخیال از ما نمی گیرند راحت ها  زماست

مهربان تاهست ساقی باده بی  پروازنیم

عثمان صدقی افغانستانی

=

مرغ خوشخوان رابشارت باد کاندر راه عشق

دوست راباناله شبهای  بیداران خوش است

حافظ

=

تاخیالش شد هم آغوش دلم هردم صبا

ازکنارم کاروان نکهت گل می بَـــــــرد

مهدی دیجوری

=

دل مابه دور رویت به چمن فراغ دارد

که چو سرو پایبند است و چولاله داغ دارد

حافظ

=

دلم ازبوی تو بشکفت  که چون غنچه گل

فیض ها ازدم جانبخش سحریافته ام

ادیب برومند

=

مرغ دل پای گر ازدام تو آزادکنــــــــــد

گلشنی کو که درآن خاطر خود شادکند ؟

=

گردآوری :  م .الف زائر