مشاعر ه 182
شب تیره بلبل نخسبد همی
گل وبادوباران بجنبد همی
فردوسی
=
یادم نمی کنی وزیادم نمی روی
یادت به خیر یارفراموش کارمن
لاادری
=
نسیم وصل تو گربگذرد به تربت حافظ
زخاک کالبدش صدهزار لاله برآیــــــــــد
حافظ
=
دلیروخردمندوهشیارباش
به پاس اندرون نیز بیدار باش
فردوسی
=
شب چون به چشم اهل جهان خواب می دود
میل توگرم دردل بی تاب می رود
سیمین بهبهانی
=
دلیری کجا نام او اشکبوس
همی برخروشید برسان کوس
فردوسی
=
ساقیا درگردش ساغر تعلل تابه چند
دور چون باعاشقان افتد تسلسل بایدش
حافظ
=
شب دیرپای سردم توبگوی تاسرآیم
سحری چو آفتابی زدرون خود برآیم
حسین منزوی
=
مریض عشقم وترسم طبیب ارنبض من گیرد
زگرمی تنم آتش به دست خویشتن گیرد
مخفی
=
دلی شکسته درآن زلف پرشکن دارم
فدای طره ی جانان دلی که من دارم
محمدعلی علمی
=
گردآوری : م .الف زائر