مشاعر ه 198

مشاعره 198

هرچندبه عشرت گذرد نوبت پیری

ایام جوانی نتوان کرد فرامو ش

نظیری نیشابوری

=

شب شمع یکطرف رخ جانانه یکطرف

من یک طرف درآتش وپروانه یک طرف

رفعت سمنانی

=

فاخته با "کو" و "کو " آمد ک " آن یارکو ؟"

کردش اش ارت به گل بلبل شیرین نوا

مولوی

=

آن خون کسی ریخته ای یامی سرخ است

یاتوت سیاه است که برجامه چکیده ست

سعدی

=

تاکه ازوارستگی برفرق خود افسرزدم

پشت پا برافسر داراواسکندرزدم

علی غفور زاده ( قیام )

=

مست بگذشت ونطربرمن درویش انداخت

گفت ای چشم وچراغ همه شیرین سخنان

حافظ

=

نشان مردمی درمردم عالم نمی یابم

اگر داردوجودی مردمی مردم گیا دارد

صائب

=

دوستان گویند سعدی خیمه برگلزارزن

من گلی رادوست می دارم که درگلزارنیست

سعدی

=

تاکه این خلق به هم دست ارادت ندهند

کارآشفته این ملک به سامان نرسد

شهریاریاربخت

=

دوستت دارم وای ماه تو جانان منی

چون تسلی ده  درددل ودرمان منی

اختردر خشنده ( اختر)

=

گردآوری : م. الف زائر