مشاعره 208

مشاعره 208

تامراعشق توتعلیم سخن گفتن کرد

خلق راورد زبان مدحت وتمکین من است

حافظ

=

تانسوزد برنیاید بوی عود

پخته داند کاین سخن باخام نیست

سعدی

=

تانشکند دل تو حاجت روانگردد

آیینه راجلاده کارازدعا نیاید.

عباس شهری

=

دوشینه یکی وصف جمال تو اداکرد

نادیده رخت  مهر توجادردل ماکرد

سیدیعقوب

=

دوصدنفرین  به جان باغبانی

که  گلهارازبلبلها جداکرد

مهدی سهیلی

=

دوعالم رابه یکبارازدل تنگ

برون کردیم تاجای توباشد

سعدی

=

دوعالم راجزای قاتل من ده خدای من

که بس باشد همین ذوق شهادت خونبهای من

شکیب شیرازی

=

نشوم باتوچو سوسن دوزبان گرتونباشی

بازچون گل به دوروئی و چو نرگس به دورنگی

اوحدی مراغه ای

=

یارب به وقت گل گنه بنده عفو کن

وین ماجرابه سرولب جویباربخش

حافظ

=

شب عبور شماراشهاب لازم نیست

که باحضور شما آفتاب لازم نیست

قیصرامین پور

=

گردآوری : م .الف زائر