مشاعره 253

مشاعره 253

درآن نفس که بمیرم د رآرزوی تو باشم 

بدان امید دهم جان که خاک کوی توباشم

سعدی 

=

مکن ملاحظه درکشتنم که روزجزا

زرشک نام تورا بر زبان نخواهم برد

نظیری نیشابوری 

=

درآینه بندان پریخانه ی چشمم 

بنشین که به مهمانی دیدار خود آیی 

هوشنگ ابتهاج - سایه 

=

یک جهان شوخی  به یک عالم حیاآمیختند

کان دورعنا نرگس از بستان حسن انگیختند

محتشم کاشانی 

=

درآینه بین  آن رخ مطبوع که شاید

هم عکس توگیرد زتو داد دل مارا

نشاطی 

=

آن کس که گفت طول قیامت حکایت است

قامت نما که قصه نماید قیام را

همای شیرا زی 

=

آن کو ب کس محبت ومهرووفانکرد

خواهد دگر زمردم گیتی چرا وفا؟

موسوی زاهد - فراز

=

آن کو زماه من برساند خبرمرا

نام همابه پیشگه بهمن آورد

عبدالرحمن فرامرزی 

=

درآینه ی جانان عکس رخ جان بینی 

وزپرتو عکس جان , اسرارنهان بینی 

سرهنگ شهنازی 

=

در آینه نظرکن , تاروی خود به بینی 

کز حسن خود بماند ,, انگشت دردهانت

سعدی 

=

گردآوری : م .الف زائر