مشاعره عاشورائی 10
نشنیده ای مگر تو که یک روز بامداد
اندرهوابساط سلیمان کشید باد
سروش اصفهانی
=
درتاب رفت وازشتر افتاد برزمین
چون نور آفتاب که افتد بروی خاک
وصال شیرازی
=
کاش آن زمان که کشتی آل نبی شکست
عالم تمام غرقه دریای خون شدی
محتشم کاشانی
=
یاسین چنان گریست که قران به آب شست
چون دید زخم کین به امام مبین رسید
وصال شیرازی
=
د رداکه آخر ازستم خصم دون شکست
بشنو زمرگ تو , کمرازد اغ اکبرم
جودی اصفهانی
=
ماراجرا نکرده به جای شما هلاک
سنگین دلی که داد رضا برهلاکتان
سروش اصفهانی
=
نفیر بلاکربلا راگرفت
زمین گر شد ازناله ی کوس ها
حمید کریمی
=
آن روز خلق آل نبی راشناختند
کاورد آن لعین به صف خاص وعامشان
وصال شیرازی
=
نگرفت دست دهر گلابی به غیراشک
زان گل که شد شکفته به میدان کربلا
محتشم کاشانی
=
آن روز گشت خون دل مابه ماحلال
کالود چرخ پنجه به خون نبی وآل
عاشق اصفهانی
=
گردآوری : م.الف زائر
مشاعره عاشورائی 9
زان تشنگان هنوز به عیوق می رسد
فریاد العطش زبیابان کربلا
محتشم کاشانی
=
آسماناجزبه کین آل پیمبر رانگشتی
تانکشتی آل زهراراازین ره برنگشتی
بهار
=
یارب چه شد مهاجر وانصار تابراو
هرکس کند حمایت وخصمش زبون کند
وصال شیرازی
=
درخون کشیده پیکر دارای دین ببین
ازتن جدافتاده سرنازنین ببین
عاشق اصفهانی
=
ندیده اند که چندین هزاردرد چه کرد
ندیده اند که چندین هزارزخم چه کرد
وصال شیرازی
=
درخیمه حرم زیتیمان فغان نگر
درآن میانه ناله ی روح الامین ببین
عاشق اصفهانی
=
نشناخت آن زغصه که مانده ست زینبی
یاعابدی به جای بود یاسکینه ای
وصال شیراز ی
=
یاقوت تشنگی شکند ازچه گشت خشک
آن لب که یکی ترشح او چشمه ی بقاست
وحشی بافقی
=
تابوسه داد تیرعدو مشک اب را
عباس دید پیکره ی آرزو شکست
حسنی افشرده
=
تابه دامان زده گریبان چاک
خلق درماتم امام ببین
فرصت شیرازی
=
گردآوری : م الف زائر
مشاعره عاشورائی 8
فاش ازفلک برآن تن بی سرگریستی
زان روز تابه دامن محشر گریستی
وصال شیرازی
=
باشاه انس وجان توئی ان کز برای تو
ازهرهزارجان وجهان می توان گذشت
وحشی بافقی
=
تاابد باهرغروبی سوگوارکربلاست
آسمان باسینه ی چاک گریبان سوخته
رحیمی
=
هرچند آسمان به صبوری چو ماندید
ماراغمی نبود که اندر کمین نبود
شفق
=
درپای کافری خلد ازخار, مسلمی
گرنیست سوزن , ازسرمژگان برون کند
وصال شیرازی
=
مشاعره عاشورائی 7
هرجاکه ماتمی که بود تابه دامنی
خورده ست زابتدا به گریبان کربلا
وصال شیراز ی
=
آتشی افکندبردل آفتاب کربلا
برگ گلهاسوختند ازقحط آب کربلا
معلمی
=
آرزوی آب هم اینجا ,عطش نوشیدن است
خواهد آمد العطش هاراجواب ازنیزه ها
سعید بیابانکی
=
آسمانا جزبه کین آل پیغمبرنگشتی
تانگشتی آل زهراراازین ره برنگشتی
بهار
=
یارب چه سروهای امامت زپافتاد
ازتیشه ی عناد به بستان کربلا
وصال شیرا زی
=
آفاق درتزلزل و اجرام درخروش
املاک درمصیبت وافلاک درعزاست
وقارشیرازی
=
تادیارخون فشان کربلا
مرغ دل ها می گشاید بال وپر
پری رخ مهرآرا
=
رسیدچون به وداع حرم به ناله رسید
به قدسیان زحریم حسین شیون وشین
وصال شیرازی
=
نسیم سحرمثل بهت شفق
پریشان به گیسوی زینب نشست
حمید کریمی
=
تاروز حشرونشر همین افتخاربس
ازماست این حسین عزیز ارمغان عشق
غلامی سرای
=
گردآوری : م.الف زائر