مولاعلی ع
168 «اَحسنُ الکَلامِ ما لا تَمُجُّهُ اِلأذانُ
وَ لا یَتعُبُ فَهمُهُ الاَفهامَ»
بهترین کلام آن است که بر گوش سنگین نیاید
و فهم از درک آن عاجز نباشد
چو سنگین نیاید کلامى بگوش
بود درکش آسان بفهم و بهوش
نکوتر نجوئى تو از آن کلام
تو را باید این گونه باشد مرام
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولا علی ع
167 «اَحسَنُ المَقالِ ما صَدَّقَهُ حُسنُ الفِعالُ»
بهترین گفتار آن است که رفتار نیک مؤیّد
آن باشد
چو کردار خوب تو باشد گواه،
بصدق کلام تو اى نیکخواه،
بود بهترین گفته آن گفته ات
چه زیبا است آن گوهر سفته ات
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
166 «اَحسَنُ الصّنائِعِ ما وافَقَ الشَّرائِع»
بهترین کارها آن است که برابر دستورهاى
شرع باشد
ترا گویم از بهترین کارها
هم از برترین رسم و رفتارها
بودکاربروفق احکام دین
چرا ترسى اندر دژ آهنین
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف ز ائر
مولا علی ع
165 «اَحسَنُ الاَقوالِ ما وافَقَ الحَقَّ
وَ اَفضَل المُقالِ ما طابَقَ الصِّدق»
بهترین گفتار آن است که با حقّ موافق باشد، و
برترین سخن آن است که با راستى مطابقت کند
کلامى چو با حقّ مطابق بود،
بصدق و درستى موافق بود،
نباشد از آن هیچ بهتر کلام
ترا باید این گونه باشد مرام
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف ز ائر
نواب اربعه امام زمان عج
از میان نواب امام زمان(عج) چهار نفر به عنوان «نواب اربعه» مشهور می‌باشند. این افراد در
واقع نائبان خاص حضرت بوده‌اند
که از سال ۲۶۰ هـ.ق. تا سال ۳۲۹ هـ.ق. واسطه بین آن حضرت و شیعیان بوده‌اند. این افراد
در مرتبه‌ای از فضیلت و برتری بوده‌اند
که از طرف امام زمان (عج) و بعضاً از طرف امام هادی علیه السلام و امام عسکری علیه السلام
به عنوان وکلای ایشان انتخاب
شده بودند.
اسامی نواب اربعه
اسامی نواب اربعه به ترتیب عبارت است از:
۱.ابو عمرو عثمان بن سعید عَمری
۲. ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعید
۳. ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی
۴. ابوالحسن علی بن محمد سمری
ابوعمرو عثمان بن سعید عمری
عثمان بن سعید در ابتدا وکیل امام هادی علیه السلام بود و سپس وکالت امام
حسن عسکری
علیه السلام را عهده دار شد
و پس از شهادت امام عسکری علیه السلام به عنوان اولین نائب امام زمان (عج) برگزیده شد.
امام هادی علیه السلام به احمد بن اسحاق
یکی از بزرگان شیعه فرمود:«این ابوعمرو(عثمان بن سعید) فردی امین و مورد اطمینان
من است.آنچه به شما بگوید،از جانب من می‌گوید
وآنچه به شما برساند،از طرف من می‌رساند.»
امام حسن عسکری علیه السلام نیز در خصوص او همین جمله را بیان فرمود. عثمان بن سعید
به «سمّان» (روغن فروش) مشهور بود.
وی این شغل رادر حقیقت پوششی برای فعالیتهای سیاسی خویش قرار داده بودواموالی را
که برای رسانیدن آن به امام علیه السلام،
به وی داده می‌شد،در ظرف روغن می نهاد و نزد حضرت می‌برد. عثمان بن سعید پس
از رحلت امام حسن عسکری علیه السلام
مراسم تغسیل و تدفین آن حضرت را عهده دار شد. تاریخ وفات وی دقیقاً مشخص نیست.
برخی احتمال داده‌اند بینسالهای ۲۶۰ تا ۲۶۷ هـ.ق. درگذشته باشد. و برخی فوت او
را در سال ۲۸۰ هـ.ق. دانسته‌اند.
=======================
اباجعفر محمد بن عثمان بن سعید عمری
محمد بن عثمان
دومین نائب خاص امام مهدی(عج)می‌باشد که پس ار درگذشت پدرش از
طرف امام علیه السلام به عنوان
نائب برگزیده شد. وی از منزلت خاصی در نزد شیعیان برخوردار بود.» حضرت مهدی (عج)
پس از درگذشت عثمان بن سعید (پدر
محمد بن عثمان) ضمن توقیعی به وی تسلیت گفت و پس از دعای خیر در حقش امر نیابت را به
او واگذار کرد. در حدیثی از
امام حسن عسکری علیه السلام آمده است:«العمری وابنه ثقتان... ؛ «عثمان بن سعید و پسرش محمد بن
عثمان هر دو ثقه و مورداعتماد هستند.»
محمد بن سعید حدود ۴۰ سال عهده‌دار نیابت حضرت بودو سرانجام در سال ۳۰۴ یا ۳۰۵ هـ.ق. رحلت کرد.
دو ماه قبل از
رحلتش با اعلام حضرت مهدی (عج) زمان مرگ خود را یادآور شد. قبری برای خود حفر کردو روز
موعود ازدنیا رفت.
======================
ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی
حسین
بن روح به عنوان سومین نائب خاص حضرت مهدی (عج)امر نیابت حضرت را پس از
محمد بن عثمان بن سعید عهده‌دار شد.
وی در زمان حیات محمد بن عثمان از طرف حضرت مهدی (عج) به عنوان جانشین وی پس از محمد
بن عثمان منصوب شد. وتوسط محمد بن عثمان به شیعیان معرفی شد.
عباس اقبال می‌نویسد:«حسین بن روح؛ به تصدیق موافق و مخالف از فهمیده‌ترین و عاقل ترین
مردم روزگار بوده است.»
اقبال می‌نویسد:«حسین بن روح؛ مدتی مقام وزارت مقتدر عباسی را عهده‌دار بود. وی به منظور
هواداری از شیعیان در
دستگاه خلافت نفوذ کرده بود. اما باروی کار آمدن «حامدبن عباس»، وزارت او با مشکلاتی مواجه شد
و از سال ۳۱۲ تا ۳۱۷ هـ.ق.
در زندان بسر برد.
حسین بن روح به منظور حفظ تقیه یکی از خدمتکاران خود را تنها به این دلیل که معاویه را لعن نمود،
عزل و اخراج کرد.
در مجلسی وی به جهت حفظ تقیّه خلفای راشدین را به نیکی یاد کرد.این سخن موجب شد یکی
از دوستانش ناخواسته تبسم کند.
حسین بن روح پس از آن جلسه اورا توبیخ کرد که چرا خندیدی؟ چه بسا این گونه برخورد کردن
روش تقیّه را به خطر اندازد.
این مسئله نشان دهنده وضعیت خاص شیعیان و فشار و خفقانی است که از طرف دولت عباسی،شیعیان
با آن مواجه بودند.
بدون شک حسین بن روح و دیگر نواب خاص حضرت دارای صبر، شجاعت، تقوا، و رازداری
و صفات برجسته‌ای بوده‌اند که
به این مقام منصوب شده‌اند. در خصوص صبر و مقاومت و رازداری حسین بن روح آمده است:
«عده‌ای از ابوسهل نوبختی
(ابوسهل اسسماعیل بن علی نوبختی، شیخ المتکلمین در بغداد بود و کتابهای زیادی نوشته است.
وی امام حسن عسکری علیه السلام
را هنگام وفات درک کرده و حضرت مهدی (عج) را دیده است. ) پرسیدند:تو چرا نائب خاص
حضرت نشدی و به جای تو
حسین بن روح به این منصب رسید؟ او گفت: ائمه علیهم السلام خود بهتر می‌دانند چه کسی
لایق این مقام است. من آدمی
هستم که با دشمنان زیاد رفت و آمد دارم و باآنها مناظره می‌کنم.اگر آنچه را «حسین بن روح»
در موردامام مهدی علیه السلام
می‌داند، من می‌دانستم، شاید در بحث‌هایم وقتی لجاجت دشمنانم را می‌دیدم، می‌کوشیدم
دلایل بنیادی بر وجود امام علیه السلام
ارائه دهم.در نتیجه محل اقامت او را برملا می‌ساختم. اما اگر حسین بن روح امام رازیر عبای خود
پنهان کرده باشد، اگر
بدنش را با قیچی قطعه قطعه کنند، تاامام را نشان دهد، هرگز عبای خود را کنار نمی‌زندوامام را نشان
نخواهد داد.
حسین بن روح تا سال ۳۲۶ هـ.ق. امر نیابت حضرت را بر عهده داشت و در این سال از دنیا رفت
. باقر شریف القرشی می‌نویسد:«
وی مدت ۲۱ سال منصب نیابت خاصه امام زمان (عج) را بر عهده داشت و ۱۸ شعبان سال ۳۲۶ هـ.ق. رحلت کرد.»
کتاب «التأدیب»از تألیفات فقهی اوست.
===========
ابوالحسن علی بن محمد سمری
چهارمین و آخرین
نائب خاص امام مهدی علیه السلام علی بن محمد بن سمری، پس از درگذشت حسین
بن روح
و به دستورآن حضرت امر نیابت را عهده‌دار شد.
وی از سال ۳۲۶ تا سال ۳۲۹ هـ.ق. نائب خاص حضرت بود و در این سال از دنیا رفت. با رحلت او غیبت کبری امام زمان علیه السلام آغاز شد.
حضرت مهدی علیه السلام در توقیعی که به وی نوشت، زمان درگذشت وی رااعلام کردو به او دستور
فرمود نائبی برای
خود مشخص نکند. در بخشی ازاین توقیع آمده است:«ای علی بن محمد خداوند پاداش برادران دینی
تو را در مصیبت تو بزرگ دارد.
تا شش روز دیگر خواهی مرد. پس امر حساب و کتاب خود را مرتب کن و درباره جانشینی این مقام نیابت به کسی وصیت مکن.زیرا غیبت دومی فرا رسیده است...»
قول مشهور در تاریخ رحلت علی بن محمد سمری پانزدهم شعبان ۳۲۹ هـ.ق. می‌باشد. شیخ صدوق رحلت او
را در ۱۵ شعبان ۳۲۸ هـ.ق.ذکر کرده است.
منبع . ویکی پدیا