مولا علی ع
362 «تَفَضَّل تُخدَم وَ اعلَم تُقَدََّم، تَکَرَّم تُکَرم»
ببخش تا ترا خدمت کنند و بدان تا پیشوا شوى. مردم
را گرامى دار تا عزیز گردى
ببخش، ار تو باشى پى سرورى
بدان، خواهى ار عزّت و برترى
برو دیگران را گرامى شمار
که گردى معزّز تو اى هوشیار
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
=
363 «تَجَنَّبوا البُخلَ وَ النِّفاقَ فَهُما
مِن اَذَمِّ الأَخلاقِ»
از بخل و دو روئى بپرهیزید که این
دو از بدترین خویها است
بپرهیز از بخل و کذب و نفاق
مزن گام جز در ره اتّفاق
کز آنها بتر نیست خوى دگر
بیندیش یک لحظه، اى بد سیر
=
364 «تَدارَک فى اَخِرِ عُمرِکَ ما اَضَعتَهُ
فى اَوَّلِهِ تَسعَدِ بِمُنقَلَبِکَ»
آنچه را از اوّل عمرت تباه کردهاى در آخر عمرت
جبران کن تا هنگام بازگشتت
خوشبخت شوى
چو کردى تبه اوّل عمر خویش
بجبران آن کوش آخر، تو بیش
، گرت باشد این شیوه و این شعار،
بهنگام رحلت شوى رستگار
=
365 «تاجُ الرَّجُلِ عِفافُهُ وَ زینَتُهُ إِنصافُهُ»
افسر انسان پاکدامنى او و انصافش زینت
و زیور وى میباشد
بود افسر مرد پاکىّ او
ز عفّت پسندیدهتر نیست خو
هم انصاف او زیور او بود
که آن تاج، با زیب نیکو بود
==
366 «تُعرَفُ حِماقَةُ الرَّجُلِ فى ثَلاثِِ کَلامُهُ فى ما لا یَعنیهِ
وَ جَوابُهُ عَمّا لا یُسئَلُ عَنهُ وَ تَهَوّرُهُ فى الأُمور»
نابخردى انسان بسه چیز شناخته مىشود: گفتن حرف بىسود
و جواب آنچه نپرسیده اند
و بىباکى در کارها
نپرسیده گر شخص گوید جواب
چو بى سود راند سخن ناصواب،
، به بىباکى آرد بهر کار روى،
بود احمق النّاس بى گفتگوى
=
367 «تَلویحُ زَلّةَ ِالعاقِلّ لَهُ اَمَضُّ مِن عَتابِهِ»
لغزش خردمند را بکنایه بدو گوشزد کردن،
برایش از سرزنش آشکار دردناکتر است
چو دانا بلغزد اشارت بس است
نکوهش نه اندر خور هر کس است
اشارت نمودن باهل خرد،
همان کار گفتن بنادان کند
=
368 «تَکَبُّرُکَ فى الوِلایَة ِذُلُُّ فِى العَزلِ»
تکبّر تو در دوران فرمانروائى، خوارى به
هنگام برکنارى است
چو اندر حکومت تکبّر کنى،
بزرگان تو کوچک تصوّر کنى،
گه بر کنارى شوى خوار و زار
شود بر تو مذموم پایان کار
=
369 «تَجاوَز عَن الزَّلَلِ وَ اَقلِ العَثَراتِ تُرفَع لَکَ الدَّرَجاتُ»
از خطاهاى دیگران در گذر و از اشتباهات خود
بکاه تا مقام تو بالا رود
تو از لغزش دیگران در گذر
مبادا که روزى در افتى بسر
تو را لغزش ار کمتر آید پدید،
شود پایگاهت بلند اى حمید
==
370 «تَعَلَّموا العِلمَ تُعرَفوا بِه وَ اعمَلوا
بِه تَکونوا مِن أَهلِهِ»
دانش بیاموزید تا بدان شناخته شوید و آنرا بکار بندید
تا دانشمند باشید
چو خواهى بدانش شناسا شوى،
به آموختن کى تن آسا شوى
عمل میوه باغ دانش بود
بعلم ار تو را این گرایش بود
=