مولاعلی ع
597 «عِظَمُ الجَسَدِ وَ طولُهُ لا یَنفَعُ اِذا کانَ القَلبُ خاوِیاََ»
بزرگى تن و بلندى قامت با تهى بودن
دل (مغز) سودى ندارد
چو خالى بود دل ز نور خرد،
تنومندى تن چه سودى دهد
بزرگى بعقل است و تدبیر و راى
بطاعت بدرگاه یکتا خداى
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گرد آوری : م . الف زائر
مولاعلی ع
596«عادَةِ اللِّئامِ المُکافاةُ بِالقَبیحِ عَن الإحسانِ»
خوبى را ببدى پاداش دادن خوى ناکسان است
چو کس با تو نیکى کند بد مکن
بتر خویش از دیو و از دد مکن
که این خلق و خوى لئیمان بود
نه این شیوه، کار کریمان بود
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطا ء الله مجدی
=
گرد آ وری : م. الف زائر
اباعبدالله الحسین (ع)-63
اِنّ َالمَعروفَ مُکسبُ حَمد وَمُعقِبُ اَجر.
نیکوکاری ستایش ببارآورد وپاداش ازپی دارد.
beneficence brings forth praise and is followed
by rewards.
هرکس که ترا سود رسان پندارد
ماناکه به صحبت تو دل بسپارد
نیکوکاری ستایش ازپی آرد
پاداش نکو نیز بهمره دارد
=
ترجمه شعری وانگلیسی
ابوالقاسم حالت
=
گردآوری : م.الف زائر
مولا علی ع
595 «عادَةُ النُّبلاء السَّخاءُ وَ الکَظمُ وَ العَفو وَ الحِلمُ»
خوى نجیبان بخشش و فرو خوردن خشم
و گذشت از خطاى دیگران و بردبارى است
بود عادت نیک مردان سخا
فرو خوردن خشم و عفو و رضا
دگر بردبارىّ و حلم و وقار
بهنگام سختى و راحت، قرار
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م .الف زائر