مولاعلی ع
693 «لَم یَخِلقُ اللهُ سُبحانَهُ الخَلق لِوَحشَةِِ
وَ لَم یَستَعمِلهُم لِمَنفَعةِِ»
خداوند پاک مردم را از روى ترس نیافرید و
بخاطر سود خودش از آنان عمل نخواست
نبود آفرینش ز ترس و ز بیم
نه جز لطف پروردگار کریم
نه ز آن ره که سودى برد خویشتن،
عمل خواست خالق ز هر مرد و زن
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گرد آوری : م . الف زائر
مولاعلی ع
692 «لَم یُوفَّقُ مَنِ استَحسَنَ القَبیح وَ
اَعرَضَ عَن قَولُ النَّصیحِ»
کسى که بد را خوب شمرد و از گفته ناصح روى
گرداند پیروز نشد
ترا در نظر آید ار زشت، خوب
نکو بینى، ار جمله نقص و عیوب،
، گریزنده باشى ز اندرز و پند،
نه پیروز باشى نه دور از گزند
=
کتاب هزارگوهر
سید عطاء الله مجدی
=
گردآوری : م. الف زائر
مولاعلی ع
691 «لَم یُوفَّقُ مَن بَخِلَ عَلى نَفسِهِ
بِخَیرهِ وَ خَلَّفَ ما لَهُ لِغَیرهِ»
کسى که بر نفس خودش بخل ورزید و مالش را
براى دیگرى وا گذاشت، موفّق نشد
چو بر خود کسى گیرد از بخل سخت،
امیدى نباشد بر آن تیره بخت
بود خازن او، نیست داراى مال
چو بر او است آن مال وزر و وبال
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
690 «لَم یَذهَب مِن مالِکَ ما وَقى عِرضَکَ»
آنچه از مالت آبرویت را نگه داشت از دستت
بیرون نرفته است
به مال ار نگه داشتى عرض خویش
تو را قیمت و قدر آن بود بیش،
نه آن مال بیرون شد از دست تو
نه خارج شد آن گوهر از شست تو
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولا علی ع
689 «لَم یَضِع مِن مالِکَ ما قَضى فَرضَکَ»
آنچه از مالت صرف اداى واجبات خود کردى
ضایع نگردیده است
چو از مال خود فرض کردى ادا،
ز تشویش و تشویر گشتى رها،
نکردى تبه ثروت و مال خویش
ترا بهره از آن بود هر چه پیش
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر