مولاعلی ع
831 «مِنَ اللّؤم اَن یَصونَ الرّجُلُ مالَهُ وَ یَبذُلَ عِرضَهُ»
از پستى است که انسان مالش را نگه دارد
و آبرویش را بریزد
چو بهر نگهدارى جاه و مال،
کس افتد بخوارىّ و وزر و وبال
کند عرض خود را در این ره فدا،
لئیم است آن مردک بینوا
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م. الف زائر
مولا علی ع
830 «مِن اَفضَلِ الوَرَعِ اَن لاتُبدِىَ فى خَلوتِکَ ما
تَستَحیى مِن اِظهارِه فى عَلانیَتِکَ»
از بالاترین پارسائی ها آنست که کارى را که
بطور آشکارا از انجامش شرم دارى در خلوت آغاز نکنى
ز کارى اگر باشدت ننگ و عار
چو خواهى بجاى آریش آشکار
به خلوت گر آنرا نیارى بجاى،
تو در غایت زهدى اى پارساى
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطا ء الله مجدی
=
گرد آوری :م. الف زائر
مولاعلی ع
829 «مِن اَفضَلِ المَعروفِ اِغاثَةُ المَلهوفِ»
به فریاد ستمدیده و مظلوم رسیدن
از برترین نیکى ها است
رسیدن به فریاد مظلوم زار
حمایت ز بیچاره بى قرار
بود بى گمان بهتر از هر صواب
رهاننده تر باشد از هر عذاب
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م. الف زائر
مولاعلی ع
828 «مِن اَقبَحَ الکِبرِ تَکَبُّرُ الرَّجُلِ عَلى
ذوَى رَحِمِهَ وَ أَبناء جنسِهِ»
تکبّر انسان نسبت به بستگان و همجنسان خودش
از بدترین تکبّرها است
تکبّر به خویشان سزاوار نیست
بتر زین دگر هیچ کردار نیست
نه بر همگنان مى سزد کبر و ناز
تواضع کند مرد را سرفراز
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطا ء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
مولاعلی ع
827 «مِنَ النَّبلِ اَن یَبذُلَ الرَّجُلُ
مالَهُ وَ یَصونَ عِرضَهُ»
از بزرگوارى است که انسان مالش را در راه
حفظ آبرویش بذل کند
چو بهر نگهدارى عرض خویش،
کسى را بود کوشش و سعى بیش
کند مال خود را در این ره نثار،
تو او را ز خیل بزرگان شمار
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
چ
گردآوری : م. الف زائر