اباعبدالله الحسین ع - 126
مالُکَ اِن لَم یَکُن لَکَ کُنتَ لَهُ مُنفِقاََ فَلا تُنفِقَهُ بَعدَکَ فَیَکُن ذَخیرَهََ لِغَیرِکَ
فَتَکونُ اَنتَ ا لمُطالَبُ بِهِ المَاخوذُ بِحِسابِهِ .
مال تو برای تونیست وبرای آنست که انفاق کنی , چون آنرا پس ازمرگ خود
انفاق نتوانی کرد وبرای کسی غیرازتو ذخیره می شود و تو درمعرض باز
خواست آن قرارمی گیری وباید حساب آن راپس بدهی .
Your wealth will not remain yours , therefore s pend it to help
the poor before you die , otherwise it w ill pass on t o your
heirs and you w ill be called upon to render an
account of it on the day of reckoning.,
امروز که زرداری وگنج ازهرباب
بخشش کن ومحنت زدگان رادریاب
ورنه فردا نهی به وارث همه را
وانگاه حساب پس دهی روز حساب
=
ترجمه شعری وانگلیسی
ابوالقاسم حالت
=
گردآوری : م.الف ز ائر
مولاعلی ع
657 «کَثرَةُ الهَزلِ ایَةُ الجَهلِ. کَثرَةُ ضِحکِ
الرُّجُلِ تُفسِدُ وَقارَهُ»
شوخى و مزاح زیاد نشانه نادانى است. خنده بسیار
وقار انسان را از بین مى برد
بود کثرت هزل حاکى ز جهل
سخن سخته گفتن، نه کارى است سهل
برد کثرت خنده وقر تو را
بود زشت اسراف در هر کجا
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
اباعبدالله الحسین ع - 125
مالُکَ اِن لَم یَکُن لَکَ کُنتَ لَهُ , فَلاتَبقِ عَلَیهِ فَاِنَّهُ
لایُبقی عَلَیکَ وَکُلهُ قَبلَ اَن یَاکُلُکَ .
مال تو اگر بخاطرتونبوده , توبخاطر آن بوده ای , نه توبرای آن
باقی می مانی ونه آن برای تو , پس آنرابخور
پیش ازاین که آن ترابخورد.
If your wealth is not for you then you are for it . You
will not remain for it nor will it remain for you so, consume
it before it consumes you.
مال است برای تو, نه تو بنده مال
هرچندکه هم تورا؛هم آنراست زوال
ازمال خود امروزو بخور پیش ازآن
کاین مال خورد تراوسازد پامال
=
ترجمه شعری وانگلیسی
ابوالقاسم حالت
=
گردآوری : م.الف زائر
مولا علی ع
656 «کَثرَةُ التَّقریعِ تُوغِرُ القُلوبَ وَ تُوحِشُ الأَصحابَ»
سرزنش بسیار دلها را پر از کینه میکند و
دوستان را از انسان مى گریزاند
به مردم کنى دائم ار سرزنش،
ترا سخت باشد اگر واکنش،
گریزان شوند از تو یاران تو
فراوان شود کینه داران تو
=
کتاب هزارگوهر
سیدعطاء الله مجدی
=
گردآوری : م.الف زائر
اباعبدالله الحسین ع - 124
ماخَلَقَ اللّهُ العِبادَ اِلّالِیَعرفوهُ , فَاِذاعَرفوهُ عَبَدوهُ , وَاِذاعَبَدوهُ
اِستَغنَوا بِعِبادَتِهِ عَن عِبادَهِ ما سِواهُ .
خداوند بندگان رانیافریدمگر برای این که اورا بشناسند و هنگامی
که اوراشناختند پرستش کنندوبا پرستش
او ازپرستش دیگران بی نیاز شوند .
God has not created men but in order that they recognize him
, and when they recognize Him they will
worship Him and none other.
آنکس که خدای خویشتن رابشناخت
دربندگی وپرستش او پرداخت
وآن مرد که بنده خداشد ,خودرا
ازبندگی غیرخدا فارغ ساخت
=
ترجمه شعری وانگلیسی
ابوالقاسم حالت
=
گردآوری : م.الف زائر